به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله، ابراهیم رزاقی، اقتصاددان، پژوهشگر و مدرس دانشگاه، متولد سال ۱۳۱۸ در تهران، فارغ‌التحصیل مقطع دکتری در رشتهٔ توسعهٔ اقتصادی از فرانسه در سال ۱۳۳۵ است. سابقهٔ تدریس در دانشگاه‌های مختلف را دارد و هم‌اکنون دانشیار بازنشستهٔ دانشکدهٔ اقتصاد دانشگاه تهران است.

وی در این گفت‌وگوی تفصیلی به مباحثی همچون عوامل وابستگی اقتصاد ایران به نفت، راه‌کاهای برون رفت از شرایط فعلی، لزوم بکارگیری مدیران جهادی، توجه به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی ابلاغی توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی و تبعات عدم توجه به فرمان ۸ ماه‌ای ایشان که ۱۳ سال از زمان ابلاغ آن می‌گذرد و از همه مهم‌تر نقش دولت در ایجاد زیرساخت‌ لازم برای حضور فعال بخش خصوصی و تعاونی برای افزایش رفاه اجتماعی برای جلوگیری از خام فروشی اشاره کرده است که در ادامه می‌خوانید.

مقدمه: در اندیشه‌های حضرت امام خمینی (ره) هم موضوع اقتصاد مبتنی بر تولید ملی مورد توجه قرار گرفته است. ایشان در وصیت‌نامه خودشان می‌فرمایند که نباید چیزی را تولید نمی‌کنیم، مصرف کرد؛ ثروت اگر مشروع هم باشد باید در کارخانه و مزرعه سرمایه‌گذاری شود، به عبارتی دیگر خطوط کاملاً روشن است؛ طبق نص صریح قانون اساسی کشورمان باید دارای استقلال اقتصادی باشد.

تولید نفت در ایران در دوره‌ی دفاع مقدس کاهش پیدا کرد و پس از ‌آن با سرعت روند آن رو به رشد بود و تا دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد هم به اوج خود رسید که در ادامه به دلیل عدم وجود شرایط مساعد از جمله تحریم‌ها این میزان کاهش پیدا کرد.

نفت اکنون در جایگاهی قرار دارد که فقط مربوط به دولت نیست، بلکه میلیون‌ها نفر از جمله فقرا به صورت مُسَکن از آن استفاده می‌کنند و برای اینکه روند فعلی اقتصاد که نفت محور است، تغییر کند موانع بزرگی وجود دارد و اگر قرار است در راستای اقتصاد غیرنفتی راه‌حل‌هایی هم بیان شود باید دلایل به وجود آمدن مشکلات هم به طور کامل تشریح شده و مبتنی بر واقعیت‌ها و بر اساس تجربیات باشد.

قطعاً ارائه راه‌حل بدون در نظر گرفتن عوامل و تشریح شرایط کنونی مؤثر نخواهد بود و باید تمام حوزه‌های متصل به این امر به طور کامل بررسی و مورد تحلیل قرار گیرد.

هم اکنون معدود افرادی در کشور وجود دارند که هیچ اعتقادی به اقتصاد بدون نفت نداشته و معتقدند باید اقتصاد ایران در اقتصاد جهانی ادغام شود، یعنی هیچ عزمی برای جلوگیری از خام‌فروشی به دلیل عادت به شرایط فعلی وجود ندارد، از طرفی هم برخی مسئولان مدعی‌ هستند اقتصاد مقاومتی پیاده می‌شود، اما در عمل تغییری مشاهده نشده و این نشان‌دهنده بی‌توجهی به پیشینه مسائل کنونی است.

* اقتصاد وسیله است، نه هدف

فارس: جناب آقای دکتر رزاقی با توجه به اینکه اقتصاد ایران همواره از تغییرات جهانی مرتبط با میزان و نرخ ارز حاصل شده از صادرات متأثر می‌شود، چه عواملی را در این خصوص دخیل می‌دانید و آیا رویکرد فعلی دولتمردان برای کنترل شرایط موجود پاسخ‌گو خواهد بود یا خیر؟

رزاقی: مبانی ارزشی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران کاملاً روشن و واضح است و تقریباً می‌توان گفت راجع به تمام موارد اشاره شده مسئولان ما بی‌تفاوت بودند و مبانی سرمایه‌داری لیبرالی مادی‌گرا را در اقتصاد کشور پیاده کردند، آن هم بدون آنکه دولت مسئولیت دفاع از تولید ملی را شرح دهد، نتیجه فعلی که همان وابستگی شدید به نفت است، حاصل شد؛ در این زمینه غربی‌ها با استفاده از ابزار تحریم کشورمان را تحت فشار قرار داده‌اند.

رویکرد فعلی در اقتصاد با رویکرد استقلال‌طلبانه و عدالت‌خواهانه و الگو شدن در منطقه با آن سابقه در برهه دفاع مقدس کاملاً در تضاد است؛ بنابراین در مسیری که مسئولان فعلی در ‌آن حرکت می‌کنند به موضوعات ارزشی آن طور که باید و شاید توجه نمی‌کنند.

* اندیشه‌ها و رویکرد سرمایه‌داری و لیبرالی کنار گذاشه شود

اولین مسأله‌ای که زودتر اقتصاد ایران را از وضعیت فعلی نجات خواهد داد،‌بی‌نیازی دولت از درآمد نفتی است و دومین مسأله هم کنار گذاشتن همان رویکرد سرمایه‌داری لیبرالی مؤثر واقع خواهد شد.

اکنون به ظاهر ۵۰ درصد مخارج کشور به درآمدهای نفتی وابسته است، اما در حقیقت ۷۰ درصد به نفت وابسته هستیم؛ در این خصوص برای اینکه از وضعیت فعلی رهایی یافته و از اتکای کشور به نفت کاسته شود باید از ثروتمندانی که ثروت خود را از راه‌هایی به غیر از تولید به دست آورده‌اند و اینکه سرمایه خود را در کارهای تولیدی و اشتغال‌زا وارد نمی‌کنند،‌ مالیات گرفته شود.

متأسفانه فعالیت‌های غیر تولیدی و سوداگرایانه به شدت در کشور ما در حال افزایش است که به عنوان مثال اگر باید در برابر ۵۰۰ نفر مصرف‌کننده یک مغازه‌دار فعالیت کند، این میزان در ایران به ازای هر ۲۰ نفر مصرف‌کننده یک مغازه‌دار وجود دارد که شدت افزایش این آمار بسیار سرطان‌زا است.

فعالیت در این فضا نمی‌تواند ادامه‌دار باشد بنابراین ابتدا باید از طریق وصول مالیات و سپس با اشاعه فرهنگ تولید همراه با مشوق‌های لازم مسائل پیگیری شود.

* بخش کشاورزی مورد توجه قرار گیرد/ تأمین هزینه‌ دولت از محل فعالیت‌های داخلی به جای نفت

* فارس: یکی از بخش‌های مهمی که در میزان رفاه اجتماعی و ایجاد اشتغال کمک‌‌کننده خواهد بود، بخش کشاورزی و صنایع وابسته به آن است، در این زمینه برای رسیدن به اقتصاد غیرنفتی نگاه تولیدمحور چقدر مؤثر خواهد بود؟ علاوه بر این سیاست مالیاتی و خصوصی سازی چطور باید دنبال شود؟

رزاقی: هم اکنون قیمت کالاهای کشاورزی بر اساس ارزش آنها نیست بلکه مبنا واردات محصولات کشاورزی از خارج با ارز آزاد مورد توجه قرار گرفته است بنابراین زمانی که ۱۰۰ درصد یارانه به ارز پرداخت می‌شود، نباید انتظار قیمت‌گذاری محصولات داخلی کشاورزی با توجه به تورم موجود بر اساس واردات داشت؛ تولیدکنندگان برای ماندن و انگیزه کار باید مشوق و یارانه دریافت کنند، مگر اینکه دولت تغییراتی در سطح سیاست‌های کلان اقتصادی ایجاد کند.

* نحوه دریافت مالیات و سیاست خصوصی سازی با هدف چابک سازی فعالیت‌ها

باید دولت از ثروتمندان برای رفع نیازهای خود مالیات اخذ کند و در این صورت نیاز دولت به ارز به شدت کاهش و هزینه‌ها از طریق فعالیت‌های داخلی تأمین خواهد شد.

طبق قانون اساسی بخش دولتی مسئول اداره اقتصاد کشور است و سپس به بخش تعاونی و خصوصی اشاره شده اما هیچ کدام از دولت‌ها به این مسئله توجهی نداشته‌اند و همواره اعلام می‌شود که در راستای چابک‌سازی خصوصی‌سازی انجام می‌شود.

همین خصوصی‌سازی به طوری پیاده نشد که تولیدات قابل رقابت با محصولات خارجی به وجود آید چرا که بخش خصوصی متناسب با سود، سرمایه به کار می‌گیرد و در بازاری که دلالی سوداگری بیشترین سود را دارد سرمایه‌های کمتری در تولید فعالیت خواهند داشت اگر به بخش تولید هم تسهیلاتی پرداخت شود، قطعاً به فعالیت‌های سوداگری و غیرتولیدی خواهند پرداخت.

بخش خصوصی همواره به دنبال کسب سود بیشتر است و دولت باید در این زمینه ایفای نقش کرده و صنایعی ایجاد کند که نیاز به ماشین‌آلات و قطعات خارجی کمتر شود و با توسعه زیرساخت‌ها و زمینه‌های لازم حضور فعال‌تر بخش خصوصی و ایجاد انگیزه در آنان فراهم شود.

نکته مهم دیگر این است که نیازی برای تأمین مصارف داخلی از خارج از کشور نیست، اما به طور موقت به دلیل اینکه تاکنون با دلار ارزان کشور اداره شده است، برای تأمین ماشین‌آلات و قطعات تا ارائه استراتژی و سیاست اقتصاد بلندمدت واردات انجام پذیرد.

* خروج ارز به خارج کشور دشوار شود/ افزایش نرخ ارز برای کالاهای مصرفی غیرضروری که امکان تولید در داخل دارد

فارس: واردات؛ یکی از مشکلات و چالش‌هایی است که تولیدکنندگان داخلی همواره با آن دست و پنجه نرم می‌کنند؛ آیا نباید دولت سیاست درستی در زمینه واردات اتخاذ کند و از طرفی هم با ایجاد زیرساخت‌ لازم و مشوق، تولید ملی را در اولویت قرار دهد؟

رزاقی: در این شرایط باید انتقال ارز به خارج کشور دشوار شده و هیچ کس نتواند به راحتی ارز کشور را صرف کارهای غیرضروری و واردات کالاهای غیرضرور کند.

با توجه به اینکه هم اکنون ۸۰ درصد واردات را کالاهای مصرفی شامل می‌شود با درونی کردن نیازها به یکباره ۸۰ درصد نیازهای ارزی در ایران کاهش پیدا می‌کند، اما مسلماً این امر نیازمند برنامه جامع و کامل است که به عنوان مثال در محصولات کشاورزی اگر این برنامه یک ساله اجرایی می‌شود در دیگر صنایع ۳ تا ۵ سال زمان نیاز دارد.

علاوه بر این بانک‌ها به عنوان بزرگترین منبع تأمین مالی بنگاه‌های کوچک و بزرگ از مسیر و وظایف اصلی خود دور شده‌اند و پای ثابت و اقدامات سفته‌بازی و یک نوع فرهنگ ثروت‌اندوزی از مسیری غیر از تولید شدند؛ در تمام دولت‌ها بانک‌ها سپرده‌های مردم را جمع‌آوری و باید به صنعت و کشاورزان تخصیص می‌دادند اما با توجه به اینکه برخی بانک‌ها در فعالیت‌های غیرتولیدی نفع دارند، اجازه نخواهند داد که کالای مورد نیاز کشور در داخل تولید شود.

* اصلاح ساختار اقتصادی نیازمند حرکت جهادگونه مسئولان/ واردات کالا با حساسیت بیشتری انجام شود

فارس: لطفا مهم‌ترین الزامات ایجاد اقتصاد پویا مبتنی بر پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های داخلی را تشریح کنید؟ کنترل واردات چه میزان در رسیدن به این اهداف مؤثر است؟

رزاقی: یکی از اقدامات برای ایجاد اقتصادی پویا و سالم وجود مدیران و مسئولان جهادی است و در دولتی که در اولین اقدام حقوق ۲۰ میلیون تومانی برای وزرا تعیین می‌کند، قطعاً در راستای اقدامات جهادگونه نیست و کار جهادی این است که وزیر همانند مردم عادی زندگی کند و نه اینکه با ایجاد زندگی‌های اشرافی و کاخ‌نشینی به فعالیت‌های خود ادامه دهند.

امام خمینی (ره) هم در وصیت‌نامه خودشان هم اشاره کردند که افراد راحت‌طلب و کاخ‌نشین غم مردم عادی و مستضعف را نخواهند خورد، علاوه بر این چرا نباید در مبارزه با فساد طوری عمل شود که مشکلات به طور کامل از بین برود.

حساسیت در واردات کالا، کمک به ایجاد مشوق‌های لازم به تولید داخلی، کاهش هزینه‌های تولید و مدیریت نرخ ارز از جمله مواردی است که به ایجاد اقتصادی سالم و پویا کمک خواهد کرد و در این شرایط می‌توان کالایی صادر کرد که جزء مواد خام نباشد و امکان تبدیل آن به محصول نهایی فراهم شود به عنوان مثال اکنون مواد پتروشیمی نفت خام و مواد معدنی صادر می‌شود و در برابر صادرات یک میلیون تن محصولات خام در حالی ۵۰۰ شغل در کشورمان ایجاد شده است که در صورت قرار دادن آن در زنجیره ارزش افزوده، بالغ بر ۲۰۰ هزار شغل ایجاد خواهد شد.

* هر خانواده یک مسکن/ دریافت مالیات از نقل و انتقال مسکن و اجاره

هم اکنون حجم گسترده‌ای از مردم ۵۰ درصد از درآمدهای خود را صرف اجاره خانه می‌کند و متناسب با آن هزینه‌های زندگی هم در حال افزایش است، اما مزد هماهنگ با این روند تعدیل نشده و بر همین اساس فشار هزینه‌های بالا مردم عادی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین باید شرایطی را به وجود بیاوریم که هم خانه‌های سازمانی افزایش پیدا کند و هم از افرادی که خانه اجاره می‌دهند، مالیات اخذ شود و هر چه اجاره بیشتر شد مالیات هم متناسب با آن بیشتر شده تا هدف سوداگری از این بازار حذف شود.

مسأله مهم دریافت مالیات از نقل و انتقال مسکن و مابه‌التفاوت ارزش ملک است که همواره در سیاست‌های اقتصادی به فراموشی سپرده شده و عزمی هم در این زمینه وجود ندارد؛ انگیزه برای فعالیت‌های سوداگری در بازار مسکن منجر به سلب حقوق مردم از خانه‌دار شدن شده است؛ یکی دیگر از راهکارها وضع مالیات از خانه‌های خالی است که نیازمند مشارکت عمومی و سازماندهی خواهد بود.

* ایجاد تشکل برای تولیدکنندگان به ویژه کشاورزان

واسطه‌ها در کشور ما با شرایط خاصی که دارند محصولات را از کشاورزان در پایین‌ترین قیمت به صورت سلف می‌خرند و حتی تا ۱۰ برابر آن به مصرف‌کننده عرضه می‌شود، در این باره باید صنایع به روستاها رفته و مواد خام توسط روستاییان به محصول نهایی با ارزش افزوده بالاتر تبدیل شود، این اقدام علاوه بر کاهش هزینه‌های نقل و انتقال موجب افزایش اشتغال، رفاه و مزد خواهد شد.

در شهرها هم اگر دولت با وضع قوانینی برخلاف تولید ملی اقدامی انجام داد، تولیدکنندگان باید اعتراض کنند، اما این اتفاق تاکنون رخ نداده است، چرا که تولیدکنندگان بخش عمده‌ای از سودشان در اقدامات غیرتولیدی است.

* ۱۳ سال از فرمان ۸ ماده‌ای مبارزه با فساد رهبر معظم انقلاب اسلامی گذشت

یکی از عواملی که سرمایه‌گذاران وارد تولید نمی‌شوند، وجود فساد است و تا زمانی که سود بالا در فعالیت‌های غیرتولیدی وجود داشته باشد، قطعاً انجام فعالیت‌های تولیدی که منافع زیادی برای کشور دارد به صرفه نخواهد بود.

استفاده از فنون و دانش جدید برای کاهش هزینه‌های تولید یکی از اصول اولیه اقتصاد آمریکاست، در حالی که این امر در کشور ما مغفول مانده و تا حرکت به سمت اقتصاد دانش‌بنیان مسیر زیادی در کشور ما وجود دارد.

در کشور ما کشاورزان می‌توانند همه نیازهای غذایی را تأمین کنند، در حالی که ۴۰ درصد مواد غذایی از خارج کشور با دلارهای نفتی وارد می‌شود، از طرفی عدم فعالیت صنایع با ظرفیت کامل به دلیل عدم وجود مشوق‌ لازم بر مشکلات اقتصاد ما دامن زده است، چنان رویکردی با اقتصاد مقاومتی کاملاً در تضاد است.

چرا باید با وجود تأکیدات مقام معظم رهبری هنوز اقدام عملی مؤثر برای اصلاح ساختارهای غلط و مبارزه با فساد صورت نپذیرفته است، در حالی که نیروی فوق‌العاده‌ای در دولت، مجلس، قوه قضاییه و دانشگاه‌ها برای اصلاح وضع موجود وجود دارد.

پس از گذشت ۱۳ سال از فرمان ۸ ماده‌ای هنوز اقدام قابل اتکایی دیده نمی‌شود و به نظر می‌رسد، در این خصوص احتیاج به یک تشکل جدید، حرکت آگاهانه و بسیج بیشتر برای به روی کار آوردن مدیران جهادی است.

اگر تجربه گرانسنگی که در صنعت دفاعی وجود دارد مسئولان کشور از آن بهره گیرند قطعاً موفق خواهیم شد، چرا که مدیران و مسئولان صنعت دفاعی با رویکرد جهادگونه و به شکل تصاحب بالاترین تکنولوژی با آنچه که نیاز کشور بوده رسیدند.

انتظار این نیست که در همه صنایع و کارها به شکلی فوق‌العاده کار کنیم، اما مردم ما به حداقل‌های وجود رسیده و اختلاف طبقاتی هم کاهش یابد؛ ایران نیازمند این است که روی پای خود بایستد و مثال صنعت دفاعی و ارتش به دلیل این است که به راحتی می‌توان به آنچه که می‌خواهیم برسیم.

چرا در کالایی که غربی‌ها تولید می‌کنند باید مصرف آن در کشورهای همانند ما انجام شود و تولیداتی که در داخل انجام می‌شود، بدون توجه از خارج کشور تأمین شود.

حرف پایانی؛

در فضای فعلی نیازمند مدیریت و نگاه جهادی هستیم، تا الگویی برای تولید مصرف تببین شدیم، تا تمام کشورها با توجه به عدالت آن مورد استفاده قرار دهد، چرا که هم اکنون یک میلیارد انسان در جهان گرسنه بوده و ۸۰۰ میلیون نفر هم در فقر به سر می‌برند.

به نظر بنده نگاه قانون اساسی کشورمان به افرادی که در آن وجود دارند امکان ایجاد تغییر و اصلاح ساختارها را فراهم خواهد کرد، چرا که وقتی می‌توان موشکی در صنعت دفاعی با ۵۰ هزار قطعه تولید کرد، حتماً می‌توان دستگاهی را با ۵۰۰ قطعه که مورد نیاز داخل است با فناوری‌های مورد نیاز تأمین کنیم.

اگر نگاه پیشرفت و مدیریت جهادگونه در میان مسئولان وجود داشت، قطعاً شرایط به نفع اقتصاد رقم می‌خورد و می‌توانست به اقتصاد پویا و سالم که درآمدهای نفتی در آن صرف تولید، اشتغال و افزایش رفاه اجتماعی می‌شود، امیدوار بود.

عواقب چشم چرانی

کنترل غريزه جنسي

عاقبت بدحجابي در آخرت

روش کنترل شهوت

چرا خدا شهوت را آفريد؟

سه دستور العمل عرفانی از آیت الله علی آقا قاضی رحمه الله

زندگی نامه آیت الله سید علی قاضی

ولادت	پدر	تحصیلات
اساتید	درجه اجتهاد	جامعیت علمی
شاگردان	در پی محبوب	تقیّد تام به آداب شرع
صبر و استقامت چهل ساله	فتح باب	رحلت و تناثر نجوم در رحلت ایشان

 

ولادت
حاج سید علی آقا قاضی فرزند حاج سید حسین قاضی است. ایشان در سیزدهم ماه ذی الحجة الحرام سال 1282هـ.ق. از بطن دختر حاج میرزا محسن قاضی، در تبریز متولد شد و او را علی نام نهادند، بعد از بلوغ و رشد به تحصیل علوم ادبیه و دینیه مشغول گردید و مدتی در نزد پدر بزرگوار خود و میرزا موسی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی درس خواند.

پدر
پدر ایشان، سید حسین قاضی، انسانی بزرگ و وارسته بود که از شاگردان برجسته آیت الله العظمی میرزا محمد حسن شیرازی بود و از ایشان اجازه اجتهاد داشت. درباره ایشان گفته اند زمانی که قصد داشت سامرا را ترک کند و به زادگاه خویش تبریز باز گردد استادش میرزای شیرازی به وی فرمود در شبانه روز یک ساعت را برای خودت بگذار.
 یک سال بعد چند نفر از تجار تبریز به سامرا مشرف می شوند و با آیت الله میرزا محمد حسن شیرازی ملاقات می کنند؛ وقتی ایشان احوال شاگرد خویش را جویا می شود، می گویند: « یک ساعتی که شما نصیحت فرموده اید، تمام اوقات ایشان را گرفته، و در شب و روز با خدای خود مراوده دارند. »

تحصیلات
سید علی قاضی از همان ابتدای جوانی تحصیلات خود را نزد پدر بزرگوار سید حسین قاضی و میرزا موسوی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی آغاز کرد. پدرش به علم تفسیر علاقه و رغبت خاص و ید طولایی داشته است، چنانکه سید علی آقا خودش تصریح کرده که تفسیر کشاف را خدمت پدرش خوانده است. همچنین ایشان ادبیات عربی و فارسی را پیش شاعر نامی و دانشمند معروف میرزا محمد تقی تبریزی معروف به «حجة الاسلام» و متخلص به « نیر» خوانده و از ایشان اشعار زیادی به فارسی و عربی نقل می کرد و شعر طنز ایشان را که هزار بیت بود از بر کرده بود و می خواند.

ایشان در سال 1308هـ.ق. در سن 26 سالگی به نجف اشرف مشرف شد و تا آخر عمر آن جا را موطن اصلی خویش قرار داد.آیت الله سید علی آقا قاضی از زمانی که وارد نجف اشرف شد، دیگر از آنجا به هیچ عنوان خارج نشد مگر یک بار برای زیارت مشهد مقدس حدود سال 1330هـ ق به ایران سفر کرد و بعد از زیارت به طهران بازگشت و مدت کوتاهی در شهرری در جوار شاه عبدالعظیم اقامت گزید.

اساتید
ایشان در نجف نزد مرحوم فاضل شرابیانی، شیخ محمد حسن مامقانی، شیخ فتح الله شریعت، آخوند خراسانی، عارف کامل حاج امامقلی نخجوانی و حاجی میرزا حسین خلیلی درس خواند و مخصوصاً از بهترین شاگردان این استاد اخیر به شمار می آمد که در خدمت وی تهذیب اخلاق را تحصیل کرد.

آقازاده سید علی آقا قاضی نقل می کند: « ... میرزا علی آقا قاضی بسیار از استادش میرزا حسین خلیلی یاد می کرد و او را به نیکی نام می برد و من ندیدم کسی مثل این استادش او را در شگفتی اندازد و هر وقت نام این استاد نزدش برده می شد به او حالت بهت و سکوت دست می داد و غرق تأملات و تفکرات می شد! »

ایشان از سن نوجوانی تحت تربیت والد گرامی، آقا سید حسین قاضی بود و جوهره حرکت و سلوک ایشان از پدر بزرگوارشان می باشد و بعد از آن که به نجف اشرف مشرف شدند، نزد آیت الله شیخ محمد بهاری و آیت الله سید احمد کربلایی معروف به واحد العین و به کسب مکارم اخلاقی و عرفانی پرداخت و این دو نیز از مبرزترین شاگردان ملاحسینقلی همدانی(ره) بودند.

درباره ملاحسینقلی همدانی حکایات های بس شگفت آوری نقل شده، که گویای عظمت، روح بلند و نفوذ معنوی ایشان می باشد. او با عشق و همت بی نظیر زمان زیادی از عمرش را به تربیت مستعدین سپری کرد تا این که توانست 300 نفر را تربیت کند که هر یک از آنها یکی از اولیای الهی شدند، مانند شیخ محمد بهاری، مرحوم سید احمد کربلایی، مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی و ... .

سلسه اساتید ملاحسینقلی همدانی به حاج سید علی شوشتری و سپس به شخصی به نام ملاقلی جولا می رسد. آقا سید علی قاضی در عراق به خدمت جمعی از اکابر اولیاء رسید و از آن جمله سالهایی چند در تحت تربیت مرحوم آقا سید احمد کربلایی معروف به واحدالعین، قرار گرفت و از صحبت آن بزرگوار به درجات اولیاء أبرار ارتقاء گزید، چندان که در تهذیب اخلاق شاگردان و مریدان و ملازمان چندی را تربیت کرد.

آقا سید علی آقای قاضی درباره این استادش می فرماید: « شبی از شبها را به مسجد سهله می گذارنیدم- زاده الله شرفاً- به تنهایی به نیمه شب یکی در آمد و به مقام ابراهیم علیه السلام مقام کرد و از پی فریضه صبح در سجده شد تا طلوع خورشید. آنگاه برفتم و دیدم عین الانسان و الانسان العین آقا سید احمد کربلایی بکاء است، و از شدت گریه، خاک سجده گاه گل کرده است! و صبح برفت و در حجره نشست و چنان می خندید که صدای او به بیرون مسجد می رسید. »

آیت الله شیخ علی سعادت پرور نقل می کند: « وقتی مرحوم آقا سید علی قاضی جوانی بیش نبود، پدر مرحومش آقا سید حسین قاضی که خود از دست پروردگان مرحوم عارف کامل حاج امامقلی نخجوانی بود به آقای قاضی سفارش کرده بود که هر روز به محضر استاد مشرف شده و چند ساعتی در محضرش بنشیند، اگر صحبت و کلامی شد که بهره گیرد و گرنه به صورت و هیئت استاد نظاره نماید. در آن روزها، مرض وبا در نجف غوغا می کرد، فرزندان مرحوم آقا امامقلی نخجوانی یکی پس از دیگری در اثر مرض وبا رحلت می کردند و ایشان بدون هیچ ناراحتی و انزجار قلبی به شکرگزاری مشغول بود. وقتی از وی علت این عمل را جویا شدند فرمود: قباله های زمین را دیده اید که وقتی کسی صاحب یکی از آنها شد، هر کاری که دلش خواست با زمین اش انجام می دهد؛ حالا هم خدای سبحان صاحب و مالک اصلی این فرزندان و همه چیز من است و هر کاری که بخواهد با آنان انجام می دهد و کسی را حق سوال و اعتراض نیست! »

درجه اجتهاد
پس از اقامت در نجف اشرف، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی از جمله فاضل شربیانی، شیخ محمد مامقانی، شیخ فتح الله شریعت، آخوند خراسانی و... ادامه دادند و سرانجام کوشش های خستگی ناپذیر مرحوم آیت الله قاضی در راه کسب علم، کمال و دانش، در سن 27 سالگی به ثمر نشست و این جوان بلند همت در عنفوان جوانی به درجه اجتهاد رسید.

جامعیت علمی
آقا سید هاشم حداد از شاگردان ایشان می فرمود: « مرحوم آقا (قاضی) یک عالمی بود که از جهت فقاهت بی نظیر بود. از جهت فهم روایت و حدیث بی نظیر بود. از جهت تفسیر و علوم قرآنی بی نظیر بود. از جهت ادبیات عرب و لغت و فصاحت بی نظیر بود، حتی از جهت تجوید و قرائت قرآن. و در مجالس فاتحه ای که احیاناً حضور پیدا می نمود، کمتر قاری قرآن بود که جرأت خواندن در حضور وی را داشته باشد، چرا که اشکالهای تجویدی و نحوه قرائتشان را می گفت... »

آیت الله خسروشاهی از علامه طباطبائی نقل می کردند که: کتابهای معقول را خواندم ولی وقتی خدمت سید علی آقا قاضی رسیدم فهمیدم که یک کلمه هم نفهمیدم!مرحوم قاضی در لغت عرب بی نظیر بود، گویند: چهل هزار لغت از حفظ داشت. و شعر عربی را چنان می سرود که اعراب تشخیص نمی دادند سراینده این شعر عجمی(غیر عرب) است. روزی در بین مذاکرات، مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالله مامقانی(ره) به ایشان می گوید: من آن قدر در لغت و شعر عرب تسلط دارم که اگر شخص غیر عرب، شعری عربی بسراید من می فهمم که سراینده عجم است، اگرچه آن شعر در اعلی درجه از فصاحت و بلاغت باشد. مرحوم قاضی یکی از قصائد عربی را که سراینده اش عرب بود شروع به خواندن می کند و در بین آن قصیده، از خود چند شعر بالبداهه اضافه می کند و سپس به ایشان می گوید: کدام یک از اینها را غیر عرب سروده است؟ و ایشان نتوانستند تشخیص دهند.

مرحوم قاضی در تفسیر قرآن کریم و معانی آن ید طولائی داشت و علامه طهرانی از قول مرحوم استاد علامه طباطبائی می فرمودند: « این سبک تفسیر آیه به آیه را مرحوم قاضی به ما تعلیم دادند و ما در تفسیر{المیزان}، از مسیر و روش ایشان پیروی می کنیم. ایشان در فهم معانی روایات وارده از ائمه معصومین علیهم السلام ذهن بسیار باز و روشنی داشتند و ما طریقه فهم احادیث را که « فقه الحدیث» گویند از ایشان آموخته ایم. »

شاگردان
آیت الله قاضی طی سه دوره، اخلاق و عرفان اسلامی را با کلام نافذ و عمل صالح خویش تدریس فرمودند و در هر دوره شاگردانی پرورش دادند که هر کدام از بزرگان وادی عرفان و اخلاق محسوب می شوند؛ و البته فقط نام تعدادی از آن ها بر ما معلوم است و این که ایشان در حقیقت چه کسانی را تا قله های بلند عرفان و معنویت بالا کشیده و از شراب گوارای معرفت بر کامشان ریختند، برای ما بصورت کامل و دقیق آشکار نیست. اما به تعدادی از آن ها که مبرز و شناخته شده هستند، اشاره می کنیم:

آیت الله شیخ محمد تقی آملی(ره)
آیت الله سید محمد حسین طباطبائی(ره)
آیت الله سید محمد حسن طباطبایی(ره)
آیت الله محمد تقی بهجت فومنی(حفظه الله)
آیت الله سید عباس کاشانی(حفظه الله)
آیت الله سید عبدالکریم رضوی کشمیری(ره)
آیت الله شهید سید عبدالحسین دستغیب(ره)
آیت الله علی اکبر مرندی(ره)
آیت الله سید حسن مصطفوی تبریزی
آیت الله علی محمد بروجردی(ره)
آیت الله نجابت شیرازی(ره)
آیت الله سید محمد حسینی همدانی
آیت الله سید حسن مسقطی(ره)
آیت الله حاج سید هاشم رضوی هندی (ره)
حاج سید هاشم حداد(ره) و ...

در پی محبوب
ایشان از جوانی به دنبال تزکیه و تهذیب نفس و کسب معنویت و معارف بلند اسلام بود و در این راه چهل سال صبر و مجاهده کرد و چهل سال درد طلب و عشق، آرام و قرار و خواب و خوراک را از وی ربوده بود. ضمیر الهی اش او را به عالم قدس می خواند و او که قصد کوی جانان را در سر دارد، می خواهد به هر نحو شده از این خاکدان طبیعت به عالم نور و ملکوت پا گذارد. می داند که جانب عشق عظیم است و نباید به راحتی از دستش بدهد و فرو بگذاردش، برای همین چهل سال است که مشغول مجاهده است. چهل سال است که آداب عبودیت می آموزد و هنوز معشوق به حضور خود راهش نداده است!

خود ایشان می گوید:« نزد هر کس احتمال می دادم از او چیزی بفهمم، می نشستم اگر مطلبی را می فهمیدم، که خود خدا نعمت داده بود و اگر نمی فهمیدم دیگر به آن شخص مراجعه نمی کردم. »

تقیّد تام به آداب شرع
برای همین آن قدر خود را به ضوابط و آداب شرع و رعایت مستحبات و ترک مکروهات ملزم ساخته بود تا امری از محبوب فرو نماند و آن قدر بر آن اصرار می کند که به حسب طاقت بشری هیچ مستحبی از او فوت نمی شود تا آن جا که بعضی از مخالفان و معاندان می گویند:« قاضی که این قدر خود را مقیّد به آداب کرده شخصی ریایی و خودنماست. » و عده ای دیگر هم با وجود مخالفت باز نمی توانند تحسینش نکنند. یکی از مخالفین ایشان می گوید: « من سفر بسیار کردم، با بزرگان عالم اسلام محشور بوده ام و از احوال بسیاری از آنان بالمشاهده آگاهم اما حقیقتاً هیچ کس را همانند قاضی تا بدین حد مقید به آداب شرع ندیده ام. »

خود ایشان می گوید: « چون بیست سال تمام چشمم را کنترل کرده بودم، چشم ترس برای من آمده بود، چنان که هر وقت می خواست نامحرمی وارد شود از دو دقیقه قبل خود به خود چشم هایم بسته می شد و خداوند به من منت گذاشت که چشم من بی اختیار روی هم می آمد و آن مشقت از من رفته بود. »

و ایشان نا امید نمی شود، می داند که طلب حقیقی جدا از مطلوب نیست زیرا که شنیده است: « اذا تقرب الیّ شبراً تقربت الیه ذراعاً: و هرگاه به اندازه یک وجب به من نزدیک شود به اندازه زراعی به او نزدیک شوم.»

این قدم ها باید برداشته شود و آن نزدیکی باید حاصل گردد تا زمانی که عاشق به معشوق برسد و پرده ها کامل برداشته شود و وصال صورت گیرد و البته معلوم است که معشوق خود در همه جا پیشقدم و مشتاق تر است. « او نیز اطمینان دارد که باز نشدن در روحانیت، نه از ناحیه بی التفاتی معشوق است بلکه اگر در، بی موقع باز شود صد در صد خام از کار در آید! » و بعدها آیت الله قاضی که خود چهل سال پشت در مانده، و صادق بودن خود را در آن عشق و محبت به محبوب و معبود ازل ثابت کرده، درس استقامت و صبوری را به شاگردانش هم می آموزد و چنین می گوید:« اگر به جستجوی آب زمین را کندی، نباید خسته و ناامید شوی، اگر وقتش باشد به آب می رسی، وگرنه ناامید مشو که بالاخره به آب می رسی و حتی آ برایت فوران می کند. »

آیت الله نجابت از قول ایشان می گوید: « چهل سال است دم از پروردگار عالم زدم. چند مرتبه خواستند مرا بکشند، آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی نگذاشت و خدا هم کمکم کرد! در این مدت نه خوابی دیدم، نه مکاشفه ای، نه رفیقی، نه همدردی، چهل سال است که در را می کوبم و خبری نیست. »

صبر و استقامت چهل ساله
بیت زیر از اشعار ایشان می باشد: و لا تکن کمثل من ان فتح الباب خرج ***و الزم و کن کمثل من ان فتح الباب ولج

اگر دری باز شد، تو بیشتر استقامت به خرج بده؛ بگو خدایا! افزونش کن؛ باید در عبودیت استقامت ورزید، یعنی صبور شد؛ اگر خواستند بکشندش، بگوید من از خدا دست بر نمی دارم؛ اگر نان و آبش را قطع کردند، استقامت کند، و حتی اگر دنیا جمع شود و بگویند بیا صرفنظر کن بگوید صرفنظر نمی کنم و آیت الله قاضی به این زودی ها خسته نمی شود. و می گوید: « هر چه بادا باد، در بحر جنون پا می زنم، امشب کشفی نصیبم شد شد، نشد نشد، امشب خوابی دیدم دیدم، ندیدم ندیدم، من کشف نمی خواهم تمام این مدت چهل سال آن هم برای زرق و برق و کشف و کرامتی چند، نه! من معرفت خودش را می خواهم، من خودش را می خواهم. »

اسم اعظم را استقامت بر وحدانیت خدای جل و علا می داند و می گوید: « اگر شخص در طلب، استقامت پیدا کرد، اسم اعظم در روح او جا پیدا می کند و آن وقت لایق اسرار ربوبی می گردد. » و خود چون استقامت دارد، سرانجام صدای فرشتگان را می شنود که: « ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تنزل علیهم الملائکه الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنه التی کنتم توعدون: آنان که گفتند پروردگار ما الله است و بر این ایمان پایدار ماندند، فرشتگان بر آن ها نازل شوند که دیگر هیچ ترسی و حزن و اندوهی نداشته باشید و شما را به همان بهشتی که وعده دادند بشارت باد. سوره فصلت آیه 30 »

فتح باب
آیت الله قاضی همیشه نماز مغرب و عشاء را، در حرمین شرفین امام حسین علیه السلام و حضرت ابوالفضل علیه السلام به جا می آورد، و چون به حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام می رسد، با خود می اندیشد که تا به حال در مدت این چهل سال هیچ چیز از عالم معنا برایم ظهور نکرده، هر چه دارم به عنایت خدا و به برکت ثبات است. در راه سیّد ترک زبانی که دیوانه است، به طرف او می دود و می گوید؛ سیّد علی، سیّد علی، امروز مرجع اولیاء در تمام دنیا حضرت ابوالفضل علیه السلام هستند، و او آن قدر سر در گریبان است که متوجه نمی شود آن سید چه می گوید! به حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام می رود. اذن دخول و زیارت و نماز زیارت می خواند و می خواهد که مشغول نماز مغرب شود.

آیت الله نجابت می گوید:« تکبیره الاحرام را که می گوید، می بیند که وضع در اطراف حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام به طور کلی عوض می شود، آن گونه که نه چشمی تا به حال دیده و نه گوشی شنیده و نه به قلب بشری خطور کرده است. قرائت را کمی نگه می دارد تا وضع تخفیف یابد و بعد دوباره نماز را ادامه می دهد، مستحبات را کم می کند و نماز را سریع تر از همیشه به پایان می رساند. به حرم امام حسین علیه السلام نمی رود و به دنبال جایی خلوت به خانه رفته و برای این که با اهل منزل هم برخورد نکند به پشت بام می رود. آن جا دراز می کشد و دوباره آن حال می آید و بیشتر می ماند. تا اهل منزل سینی چای را می آورد، آن حال می رود. نماز عشاء را می خواند و دوباره آن وضع بر می گردد؛ چیزی که تا به حال حتی به گفته خودش یک ذره اش را هم ندیده است و حالا که دیده نه می تواند در بدن بماند و نه می تواند بیرون بیاید. دوباره که شام را می آوردند، آن حال قطع می شود و نیمه شب دوباره بر می گردد و مدت بیشتری طول می کشد. »

آری و بالاخره درهای آسمان برایش گشوده و فتح باب می شود. می گوید: « آن چه را می خواستم، تماماً بدست آوردم و امام حسین علیه السلام در را به رویم گشود. ابن فارض یک قصیده تائیه برای استادش گفته؛ من هم یک قصیده تائیه برای امام حسین علیه السلام گفته ام نمره یک! که کار مرا ایشان درست کرد و در غیب را به نحو اتم برایم باز کرد. »

« او در اثر طلب حقیقی و استقامت به خانه که نه، به خود صاحبخانه رسیده است و یار او را به درون خانه راه داده؛ او از حصار تنگ دنیا که خیال و سرابی بیش نبوده و حقیقی ندارد، گذشته و به عالم روح و مجردات پیوسته است و چون فهمیده که از عالم خیال چیزی نصیبش نمی شود، باب خیال برایش بسته می شود. »

آیت الله نجابت نقل می کند: دفعه اولی که ما آیت الله قاضی را دیدیم، خیلی با ما گرم گرفتند و ما را تحویل گرفتند. در اثر این التفات زیاد، من زبانم باز شد و گفتم: آقا این وضع اهل معرفت به خیال است یا به حقیقت؟ ناگهان ایشان چشمهایش درشت شد و گفت:« ای فرزندم من چهل سال است با حضرت حق هستم و دم از او می زنم این پندار و خیال است؟! »

رحلت
به هر حال، میرزا علی آقا قاضی پس از سالها تدریس معارف بلند اسلامی و تربیت شاگردان الهی، در روز دوشنبه چهارم ماه ربیع المولود سال 1366 مطابق هفتم بهمن ماه در نجف اشرف وفات کرد و در وادی الاسلام نزد پدر خود دفن شد. مدت عمر شریف ایشان هشتاد و سه سال و دو ماه و بیست و یک روز بوده است.
ایشان در سال های آخر عمر عطش و بی تابی، جسم و روحش را با هم می سوزاند و او مرتب آب می خواهد و می گوید: « در سینه ام آتش است ساکت نمی شود. »

و دائم با خود تکرار می کند: گفت من مستسقی ام آبم کشد *** گر چه می دانم که هم آبم کشد

طبیبش به وی می گوید: « آقا من طبیب شما هستم، به شما می گویم در این ماه رمضان روزی 3-2 لیوان آب بخورید. » و او که می داند این آب آن آتش را خاموش نمی کند تا آخر روزه هایش را کامل می گیرد و می گوید: « رها کن تا که چون ماهی گدازان غمش باشم »

لحظات احتضار سخت ترین لحظات برای زمین و زیباترین لحظات برای عارف است.
آیت الله کشمیری می فرمودند: هنگام احتضار، خودش با اشاره به بدن خود می فرمود: « این دارد می رود. » و هنگام غسل مشاهده شد که صورتش باز و لبانش خندان بود. باز آیت الله کشمیری فرمودند: « بعد از وفاتش خواستم بفهمم مقام ایشان چقدر است، در رؤیا دیدم از قبر آقای قاضی تا به آسمان نور کشیده شده است، فهمیدم خیلی مقام والایی دارد. »

سید عبدالحسین قاضی نوه ایشان جریان شب رحلت آقای قاضی را این طور بیان می کند: « ایشان مدتی بیمار بودند. یک شب به پدرم که در آن زمان 20 ساله بودند می گویند که امشب نخواب و بیدار باش. پدرم هم متوجه نمی شود که جریان چیست. ایشان نقل می کند که ساعتی از نیمه شب آقای قاضی او را صدا می زنند و رو به قبله دراز می کشند و می گویند من در حال مرگ هستم و به او سفارش می کنند که همسر و بچه های دیگرشان را بیدار نکند و تا صبح بالای سرشان بنشیند و قرآن بخواند. پدرم می گوید علی رغم این که اگر کسی بداند که پدش در حال مرگ است و هیچ نگوید، سخت است، اما من این موضوع را با کمال آرامش پذیرفتم و به کسی هیچ نگفتم و پیش او نشستم. آقای قاضی به من فرمودند که دارم راحت می شوم و این راحتی از طرف پاهایم شروع شده و به طرف بالا می آید. سپس فرمودند فقط قلبم درد می کند بعد فرمودند که رویم را بپوشان، من هم روی صورتشان را پوشاندم و ایشان از دنیا رفتند. من بدون هیچ دغدغه و اضطراب تا صبح پیش ایشان نشستم و قرآن خواندم تا آن که هنگام اذان صبح شد و خانواده آمدند و پرسیدند که جریان چیست و من هم گفتم که پدر فوت شده است و فریاد و سر و صدا از اهل خانه بلند شد و در آن لحظه تازه متوجه تصرف او شدم و فهمیدم چه اتفاقی افتاده است و از مرگ پدرم بسیار متأثر شدم. »

او که عمری با عشق و سر سپردگی به مولایش امام حسین علیه السلام سر کرده، غریب نیست اگر حضرتش، کریمانه، خود کسی را سراغش بفرستد تا کارهای دفن و کفن او را بجا آورد. آقا یحیی هرگز آقای قاضی را نمی شناخته ولی از طرف امام حسین علیه السلام در حالت خواب یا مکاشفه برای این امر مأموریت پیدا می کند و تمام کارهای کفن و دفن ایشان را انجام می دهد.

آیت الله بهجت می فرمودند: « شب قبل از وفات آقای قاضی، کسی خواب دیده بود که تابوتی را می برند که رویش نوشته شده بود « توفی ولیّ الله » فردا دیدند آقای قاضی وفات کرده است. »

تناثر نجوم در رحلت ایشان
مرحوم علامه آقا سید عبدالعزیز طباطبائی یزدی نقل نمود که از استادم مرحوم آیت الله العظمی خوئی شنیدم که فرمود: « در ایام وفات استاد اخلاق آقا سید علی قاضی تبریزی تناثر نجوم رخ داد و این به جهت رفعت مقام آن مرحوم بود. مرحوم طباطبائی یزدی نقل کرد که ما گفتیم: این اصلاً محال است که ستاره ها به خاطر کسی ریزش کنند و سقوط نمایند ولی استادمان آقای خوئی تأکید نمود، شما انکار کنید من که خودم این واقعه شگفت انگیز را با چشمان خود دیدم و نمی توانم چیزی را که در پیش من یقینی است، انکار نمایم. »

 

علت انحراف اخلاقی خانم های متاهل از دید یک کارشناس ...

کارشناس مذهبی رابطه ای از جمله ازدواج پنهانی دختر و پسر در دانشگاه و خیابان، را غلط خواند و گفت: چرا که این نوع ازدواج‌ها سه آفت را در پی خواهد داشت که یکی از آن­ها از بین بردن آرامش است.

حجت الاسلام حسین دهنوی، با اشاره به آیه 21 سوره روم درباره تشکیل خانواده گفت: خداوند متعال در آیه «وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها» درباره تشکیل خانواده می­فرماید «و از نشانه‏ هاى او این‌که همسرانى از جنس خودتان براى شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید»؛ بنابراین هدف خدای متعال از تشکیل خانواده، آرامش بوده است.

او با بیان این‌که برای احساس آرامش در زندگی باید به درستی ازدواج کرد، گفت: ازدواج رابطه ای از جمله ازدواج پنهانی دختر و پسر در دانشگاه و خیابان، ازدواجی غلط است؛ چرا که این نوع ازدواج­ ها سه آفت را در پی خواهد داشت که یکی از آن­ها از بین بردن آرامش است و شواهد عینی نشان می دهد این نوع ازدواج ها سبب سرد شدن کانون خانواده می­شود.
او گفت: بر مرد شرعا واجب و قانونا لازم است که نیازمندی­ های همسر خود را فراهم کند و متأسفانه بیشتر مردان به آسایش توجه دارند، اما نسبت به آرامش همسر خود غافل می­باشند.

این کارشناس دینی درباره گفت: به همسر خود آرامش بدهید و اگر تمام امکانات و آسایش را به همسر خود هدیه دهید، احساس خوشبختی نخواهد کرد و نمونه‌های بسیاری در این خصوص وجود دارد.

حجت­الاسلام دهنوی درباره بکار بردن ارتباط کلامی در زندگی گفت: ارتباط کلامی دستوری دینی است و بایستی با یکدیگر به آرامی صحبت کرد، در صورتی که امروزه اکثر مردم با دعوا با یکدیگر صحبت می­کنند و باید این مهارت را جدی گرفت.

او با اشاره به دلیل تأکید اسلام نسبت به ابراز محبت بیشتر از سوی مردان گفت: اولیای الهی و دانشمندان، تأکید بیشتری نسبت به مردان در ابراز محبت دارند؛ چرا که اولا زنان عشق­ورز و محبت پذیر هستند و شدت عواطف دارند و ثانیا نیاز بیشتری نیز به محبت داشته و نیاز عاطفی برای زنان در اولویت است، در صورتی که مردان عشقباز بوده و نیاز غریزی برای آنان در اولویت است.

این کارشناس مسائل خانواده گفت: علل جدی انحراف اخلاقی اکثر زنان شوهردار، خلأ عاطفی بوده است که ابراز نکردن محبت، سبب انحراف آنان می شود و متأسفانه بسیاری از مردان به ارتباط کلامی توجه نمی کنند.

حجت الاسلام دهنوی با بیان روایاتی درباره ابراز محبت بیشتر مردان گفت: پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمودند که گفتن کلمه دوستت دارم از سوی مردان به زنان خود، هیچگاه از دل زنان بیرون نمی رود و در روایت دیگری می فرمایند هدیه دادن مرد به زن، هیچگاه از یاد و دل زن بیرون نخواهد رفت.

حجت‌الاسلام امیرعلی حسنلو (مدیرگروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم): نگاهی که جوامع بشری نسبت به زن داشتند تا ظهور اسلام تحقیر آمیز بود(۱)؛ اما اسلام همه این دیدگاه‌ها را دگرگون و جایگاه واقعی زن را در آفرینش به او داد؛ نگاهی که پیامبر(ص) به زن داشت و رتبه زیستی که برای او تعریف کرد با همه دیدگاه‌ها تمایز داشت و این نگاه همان نگاه پروردگار متعال بود که از طریق وحی به پیامبر(ص) عنایت کرد و با چنین نگاهی جامعه نوینی تأسیس کرد.

بنیان تربیتی این جامعه را با زنان و نقش برجسته آنان تجدید بنا نمود؛ لذا جامعه اسلامی با دیگر جوامع این تفاوت اساسی را دارد؛ در نگاه نبوی که همان نگاه اسلام است، برجسته‌ترین نقش تربیت انسان به زن داده شده است و این زنان بوده‌اند که مردان با کفایت، جهادگر، دانشمند، لایق، کاردان و مدیران توانمند و شایسته مدیریت در تمام شئون سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و نظامی را تربیت کرده‌اند.

گزافه نیست که اگر سه محور مهم مدیریت جوامع (سیاست، اجتماع، فرهنگ) را در تربیت مادران بدانیم، چون انسان‌ها در دامن مادران و در سایه مهر و عطوفت آنان شخصیت وجودی و انسانی می‌یابند و با همین بنیان رشد کرد و ویژگی‌های سرشت خود را بروز می‌دهند. بر اساس آموزه‌های دین اسلام است که در میان بانوان جامعه اسلامی از صدر اسلام تاکنون چهره‌هایی بوده‌اند که نه تنها برای بانوان الگو هستند بلکه مشی آنان و روش زندگی آنان برای مردان نیز می‌تواند الهام بخش و سرمشق قرار گیرد.

قرآن می‌فرماید زنان نیز مثل مردان می‌توانند به معنویت کامل و والا برسند(۲)؛ با این بیان نگاه جاهلی به زن تغییر یافت. لذا زنان در تاریخ نقش به سزایی ایفاء کردند؛ در قیام سید الشهداء(ع) زنان نقش برجسته پیشینی و پسینی داشته‌اند. از جمله زنان پشتیبان قیام، زنانی چون زینب کبری(س) رباب همسر سیدالشهدا(ع) و برخی دیگر از همسران امام و زن زهیر و مادر وهب و... بودند.

الگوی این زنان قهرمان، زینب کبری(س) بود که از آغاز قیام تا پایداری اندیشه قیام حضور داشت تا عصر کنونی نیز نقش‌های اینان کم رنگ نخواهد بود و اگر نقش بانوان به خوبی تحلیل شود، مجموعه زیبایی ارائه خواهد شد که در حد پایان نامه دکترا ارزش پرداختن دارد به نحوی که به بررسی نقش زنان در قیام و نهضت عاشورا بپردازد.

*نقش مادر در سعادت فرزندان

یکی از زنانی که در تاریخ اسلام، چهره درخشانی از خود بجا نهاده و نماد ایثار و فداکاری و عشق به اهل بیت(ع) بوده، ام البنین(س) است، ام البنین یعنی مادر فرزندان (پسر) کنیه زنان عرب است و هر زنی که صاحب چندین فرزند برومند می‌شد، او را با کنیه ام البنین صدا می‌زدند.

او زنی بود که فرزندانی تربیت کرد در خانه علی که در تاریخ به جهت تربیت درست و براساس موازین و اصول اسلامی ماندگار شدند و برای بشریت در وفاداری، ادب، شجاعت، سخاوت، ایمان و الگو هستند. ام‌البنین مادر یگانه سقای تاریخ است که خود با لب تشنه به دیدار معبود رفت او عباس نام دارد، عباس که نامش دل عارفان و شب زنده‌داران را صفا می‌بخشد و خاطر مؤمنان را از آن جهت که در کربلا ایثار کرد، در پیشگاه برادر بزرگش، روشنی و آکنده از عشق به خدا می‌کند، عباس نماد ایثار با اخلاص در راه خداست، وفاداری که از عباس(ع) در راه ایمان به امامت و ولایت به نمایش گذاشت بی مانند است از اینرو درس وفاداری وفهم معنای وفا وعشق را باید از دلدادگی عباس به مولایش آموخت.

نام اصلی این بانو، فاطمه است که بعدها به «ام البنین» شهرت یافت.(۳) دختر حزام بن خالد بن ربیعه بن عامر (و حبل) بن کلاب بن ربیعه بن عامر بن صعصعه و نام مادرش ثمامه (لیلی) دختر سهیل بن عامر بن مالک بن جعفر بن کلاب است،(۴) عمویش «لبید» از شاعران بزرگ و قدیمی که صد و چهل سال و بلکه بیشتر عمر کرده است، او دوران ظهور اسلام را درک و مسلمان شده و جزو مهاجرین است که در خلافت عمر به کوفه آمد تا اینکه در دوران معاویه وفات کرد. او از شعراء دوران جاهلیت و صاحب معلقات و قصایدی هست.(۵)

ام البنین از قبیله کلابیه و آباء و اجدادش از پهلوانان عرب به شمار می‌روند که در جنگ‌های اعراب با ایران ذکر آن‌ها در اذهان مانده است.(۶)

از دوران کودکی و نوجوانی او اطلاعی کامل نیست، ولی نام او پس از ازدواج با امیر مومنان علی(ع) در منابع زیادی ذکر شده است؛ بعد از رحلت فاطمه زهرا(س) در یازدهم هجری قمری، حضرت علی(ع) به عقیل برادرش که از نسب شناس بوده فرمودند: زنی از خاندان‌های پهلوان عرب برایم معرفی کن که از او فرزندانی شجاع، دلاور و جنگجو برایم متولد شود.

*چرا ام‌البنین(س)

عقیل که در شناخت تبار قبایل و ویژگی‌ها و خصوصیات آنان خبره بود، خانواده‌ام البنین(۷) را به حضرت معرفی و گفت که در عرب دلیرتر و شجاع‌تر از پدران وی سراغ ندارم و حضرت نیز با او ازدواج کرد.(۸) ام البنین پس از ازدواج با علی(ع) در خانه وارد شد که قدیس زنی چون فاطمه در آن زیسته و یادگارانی در آن تربیت کرده بود از پسر و دختر چون حسن، حسین، زینب و ام کلثوم؛ ام البنین این خانواده را خوب می‌شناخت و زنی بود که دارای معرفت و از خانواده‌ای اصیل و با ادب وبه خوبی معرفت و درکی از این خاندان داشت. از رفتارهای او که تحسین برانگیز و بیانگر عشق و علاقه او به اهل بیت(ع) است؛ وقتی با امیرالمؤمنین(ع) ازدواج کرد و امام حسن و حسین(ع) مریض بودند، از سر لطف و مهربانی با آن‌ها برخورد کرد و همچون پسران خویش از آن ها مراقبت و نگهداری کرد.(۹)

ام البنین خود را به عنوان کنیز فرزندان فاطمه در خانه علی(س) می‌دانست و با این معرفت وارد خانه علی شد و به آنان خدمت کرد و خود در این خانواده دارای فرزندانی شد و آنان را با الهام از تربیت فرزندان فاطمه تربیت کرد و فرزندان خود را آن گونه تربیت داد که فرزندان فاطمه را سرور و سیدی خطاب می‌کردند؛ لذا بعد از شهادت امام علی(ع) و امامت امام حسن(ع)، فرزندان ام‌البنین مطیع و فرمانبردار امامت و ولایت حقند.

عباس جوانی رشید، برومند و معروف به ادب در بین جوانان بنی هاشم و دارای شجاعت و هیبت کم نظیر است، او مطیع برادران بود، در جریان صلح امام حسن در کنار امام حسن(ع) فرمانبردار بود و مادر چنان تربیت و معرفتی به او داده که هیچ ادعایی در مناصب ندارد؛ پس از شهادت امام حسن(ع) مطیع برادرش امام حسین است، وقتی شاهد حضور اباعبدالله(ع) در کربلا است در کنار برادر قرار گرفت این آداب اطاعت و ولایت‌پذیری همه از تأثیر شیر مادر آزاده با وفا و تربیت درست اوست.

وقتی امام قصد هجرت از مدینه کرد از جمله یاران با وفایش چهار فرزند ام‌البنین هستند که با بصیرت راه مولای خود را برگزیدند. عباس(ابوالفضل)، عبدالله، جعفر و عثمان، چهار فرزند دلاور ایشان در صحنه کربلا حاضر بودند که همگی در رکاب حضرت سیدالشهداء(ع) شهید گشتند.(۱۰)

این بزرگ زن تاریخ اسلام در شمار زنانی است که تمام هستی خود را که چهار جگر گوشه‌اش بودند، در راه دین رهسپار جهاد با امام زمانش می‌کند، معرفت او در شمار معارف اعلی قرار دارد که امام زمانش را می‌شناسد و شرایط زمان را درک می‌کند و همه ماهیت وجودی خود را که چهار فرزند است با امام بدرقه کرد و هرگز نگفت یکی برای من باشد، بلکه هر چهار تا را برای دین خدا و محض اطاعت امام و رهبر با امام همراه کرد.

وقتی از حادثه کربلا خبرها می‌شنید مدام می‌پرسید حسین فاطمه چه شد؟! این زن بعد از حادثه کربلا و دریافت خبر شهادت چهار فرزندانش همچو کوهی استوار و شکیبا، از خود جزع و فزعی نشان نداد. بلکه گفت: اینها همه فدای حسین(ع) باد، این امر حکایت از اخلاص کامل او به اهل بیت(ع)، به خصوص امام حسین(ع) دارد. علاوه بر آن از جمله مقامی و منزلتی که برایش نوشتند این است که حضرت زینب(س) بعد از ورود به مدینه به دیدارش رفته و شهادت فرزندانش را تعزیت و تسلیت گفتند.(۱۱)

او را زنی ادیب و شاعری فصیح و اهل فضل و دانش دانسته‌اند؛ چنانچه از او قصاید و مرثیه‌هایی در مورد شهدای کربلا و امام حسین(ع) و چهار فرزند خویش که در کربلا شهید شدند سروده است که جان سوز معرفت آموز است. گفته شده ایشان بعد ازحادثه کربلا، به قبرستان بقیع رفته و در رثای حسین و یارانش و عباس و دیگر فرزندان مدیحه و نوحه‌سرایی و گریه می‌نمود و این خود ضمن اعتراض به وضع سیاسی و اجتماعی یاد شهدای کربلا و آرمان و ارزش‌ها و اهداف قیام کربلا را زنده می‌داشت گفته شده که مروان بن حکم (والی مدینه) مشتاق شنیدن مرثیه‌های جانسوز او می‌شد.

*مرثیه ام‌البنین(س) در شهادت علمدار کربلا

اشعار نغزی در مورد حادثه کربلا و چهار فرزند رشید خویش دارد:

«دیگر مرا ام البنین (مادر چهار پسر؛ عباس، عبدالله، جعفر و عثمان) نخوانید و مادر شیران شکاری ندانید، مرا فرزندانی بود که به سبب آن‌ها مرا ام‌البنین می‌گفتند و اکنون صبح کردم که دیگر برای من فرزندی نیست...» سن فرزندان شهید ام‌البنین به ترتیب: عباس ۳۴ سال، عبدالله ۲۵ سال، عثمان ۲۱ سال و جعفر ۱۹ سال سن داشتند.(۱۲)

در رثاء عباس ـ فرزند ارشدش ـ می‌گوید: «ای آنکه عباس را دیدی، در حالی که بر گروه ضعیفان حمله می‌کرد و دنبال او از فرزندان حیدر علی(ع) جنگاورانی بودند که هر یک دارای یال و کوپالی بودند...».(۱۳)

بنابراین ام‌البنین(س) دختر حزام و مادرش سهیل و از قبیله بنی کلاب است، از دوران کودکی و جوانی وی اطلاع دقیقی موجود نیست و ایشان با امیرالمؤمنین(ع) ازدواج و ماحصل آن چهار فرزند به نام‌های عباس، عبدالله، جعفر و عثمان است که همگی در رکاب امام حسین(ع) شهید شدند و ام البنین(س) در شهادت آن‌ها مرثیه و قصایدی دارد. رحلت این بانوی اسلام را در سال ۷۰ هجری قمری نوشته‌اند.(۱۴)

*درس‌هایی که می‌توان از ام‌البنین(س) گرفت

۱- تربیت درست فرزند بر اساس مکتب اهل بیت(ع).

۲- داشتن فرزندان زیاد و فرزند داری که نفس داشتن فرزند زیاد و اولاد خود فضیلت است، چرا که امیرمؤمنان در ازدواج با ام البنین(س) شرط داشتن فرزند را مقدم بر مسائل دیگر دانست؛ امروز باید بانوان میهن با داشتن فرزندان برومند به سوی عصر ظهور حرکت کنند و فرزندانی برای سربازی امام زمان تربیت کنند و از داشتن فرزند زیاد نهراسند.

۳- تربیت فرزند پیرو راستین امام زمان و ولی حق.

۴- درس وفاداری به شوهر و درک منزلت همسر و مطیع محض او بودن و اهتمام به امر خانه‌داری و تربیت فرزندان برومند و قهرمان چنان‌ که در جنگ تحمیلی این هنر را به تجلی گذاشتند.

۵- درس عشق به دین وایثار در راه حق را به فرزندان باید با شیر داد و سرشت فرزندان را با محبت و در زمره مکتب اهل بیت(ع) آمیخت.

۶- فرزندان را باید برای فدا شدن در راه دین و ولایت و جهاد تربیت کنند.

۷- استقامت و صبر را در راه خدا از ام البنین(س) بیاموزند که پس از شهادت فرزندان ابتدا برای امام‌حسین و عزیز فاطمه سوگواری کرد، سپس برای عباس عزیزش؛ درود خدا و سلام مؤمنان بر ام‌البنین و فرزندانش برای همیشه تاریخ.



*پی‌نوشت‌ها:
۱- رک تاریخ تمدن ویل دورانت ج۱
۲- ملک/۳- ۴ ؛ توبه /۷۱ ؛روم/۳۰
۳- نعمان بن محمد تمیمی مغربی، شرح الاخبار، ج۳، نشر اسلامی، قم، ص ۱۸۲.
۴- ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، چاپ دوم، دار الکتاب، قم، ص ۵۳.
۵- علی نمازی، مستدرک السفینه البحار، ج۹، چاپ ۱۴۱۹ ق، نشر اسلامی، قم، ص ۲۱۷.
۶- عبدالرزاق موسوی مقدم، العباس،ص ۱۳۰.
۷- شیخ مفید (ره)، الارشاد، سوم، ۱۳۷۶، اسلامیه، ج۱، ص ۳۴۲.
۸- سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ج۱، چاپ اول ۱۳۸۵، تهران، آرایه، ۱۳۸۵، ص ۸۶۹.
۹- العباس، همان.
۱۰- شیخ مفید (ره)، الارشاد، ج۱، دار المفید، ص ۲۵۴.
۱۱- زیر نظر محمد کاظم موسوی بجنوردی، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، چاپ اول، تهران ۱۳۸۰، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، ص ۱۸۶.
۱۲- رک جواد محدثی، فرهنگ عاشورا
۱۳- محسن امین، اعیان الشیعه، ج۸، بیروت، دار التعارف للمبطوعات، ۱۴۰۳ ق، ص ۳۸۹.
۱۴- زهره یزدان پناه، زنان عاشورایی، چاپ اول، تهران، هلال، ۱۳۸۳، ص ۱۵۱.

فارس نوشت:
وزیر ارتباطات گفت: اجرای موفق فیلترینگ هوشمند اینستاگرام به معنی رفع فیلتر سایت‌های و شبکه‌های از قبل فیلتر شده مانند فیسبوک و یوتیوب نیست. همچنین تشعشعات اندازه‌گیری شده در برخی مناطق بیش از استاندارد است.

محمود واعظی در حاشیه مراسم پایان هم‌کدسازی تلفن ثابت در سراسر کشور، در جمع خبرنگاران با اشاره به فیلترینگ هوشمند شبکه اجتماعی اینستاگرام گفت: طبق آنچه که اعلام شده فیلترینگ هوشمند در سه مرحله یک ماهه، سه ماهه، شش ماهه و در مجموع در ده ماه در شبکه اینترنت کشور اجرایی می‌شود.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، گفت: فاز اول اجرای فیلترینگ هوشمند با امکان محدودسازی تنها صفحات مجرمانه از شبکه اینستاگرام آغاز شده و ارزیابی روزانه ما نشان از موفقیت این طرح طی چند روز گذشته دارد.

او گفت: اجرای فیلترینگ هوشمند به معنای رفع فیلترینگ سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی از قبل فیلتر شده مانند فسبوک و یوتویوب نیست و این موارد مربوط به تصمیم‌گیری کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه است.

وزیر ارتباطات همچنین احراز هویت کاربران را فقط شامل شبکه ملی اطلاعات عنوان کرد و گفت: در این شبکه سرویس‌ دستگاه‌های دولتی به مردم ارائه می‌شود که برای جلوگیری از نیاز به کارت ملی و ارائه مدارک شناسایی کاربران می‌توانند از طریق احراز هویت از این خدمات استفاده کنند.

وزیر ارتباطات در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تشکیل کمیته چند جانبه از سوی رئیس جمهور برای پیگیری موضوع تشعشعات و پارازیت‌ها گفت: تشعشعات از سوی چند دستگاه اندازه‌گیری و تحلیل نتایج به رئیس جمهور ارائه شده است.

در این گزارش قدرت تشعشعات در برخی مناطق بیشتر از استاندارد بوده و در این مناطق دیگر اجازه فعالیت به دستگاه‌های تولیدکننده تشعشعات داده نخواهد شد،اما در حالت کلی امواج به خودی خود ضرر چندانی ندارد و نباید مردم را نگران کرد.


او در بخش دیگری از سخنان خود درباره افزایش تعرفه اینترنت اپراتور دوم تلفن همراه گفت:‌ تعرفه قانونی به ازای هر کیلوبایت اینترنت نیم ریال است که نسبت به تعرفه قبل یک دهم شده است. هیچ اپراتوری حق ندارد از این رقم تعرفه بیشتری را ارائه دهد. اگر ایرانسل در ارائه تعرفه‌های جدید تخلف نکرده اما به دلیل اعتراض مشترکان اعلام کرده که در حال تجدید نظر در تعرفه‌ها است.

واعظی گفت:‌ تجدیدنظر در تعرفه‌ها اگرچه شاید در کوتاه مدت به ضرر اپراتور باشد، اما در میان مدت به نفع اپراتور است.

وزیر ارتباطات در نهایت توصیه کرد مشترکان از اینترنت بسته‌ای استفاده کنند زیرا قیمت اینترنت آزاد پنج برابر قیمت بسته اینترنت است.

به گزارش ایرنا، مقامات ویتنام روز شنبه پس از اقدام تایلند برای راه اندازی قطار ویژه زنان و افزایش قطارهای ویژه بانوان مالزی، اعلام کردند به منظور رفاه حال بانوان این کشور در ساعت شلوغ، اتوبوس ویژه راه اندازی می کنند.

\'نگویین کوئک هونگ\' معاون کمیته مردم هانوی (پایتخت ویتنام) روز شنبه به \'ونا\' خبرگزاری رسمی ویتنام، گفت استفاده از اتوبوس ویژه بانوان در بخش هایی که کارگران و دانشجویان زن در برابر آسیب های اجتماعی قرار دارند، راه اندازی می شود.

وی هدف از این اقدام را ارتقای سطح امنیت اجتماعی و رفاه بانوان ویتنام اعلام کرد.

نتایج یک تحقیق از بین بانوان در ویتنام نشان می دهد که ۵۷ درصد از مجموع دو هزار و ۴۶ پاسخگوی بالای ۱۶ سال نسبت به نبود امنیت اجتماعی و مورد سوء استفاده قرار گرفتن گلایه کرده و برخی از مصادیق این گونه ناامنی را نیز تجربه کرده اند.

هانوی با بیش از هفت میلیون نفر جمعیت دومین شهر پرجمعیت ویتنام است. \'هوشی مین\' پرجمعیت ترین شهر ویتنام است که بیش از هشت میلیون نفر از جمعیت ۹۰ میلیونی این کشور را در خود جای داده است.

کشورهای جنوب شرق آسیا طی چند سال گذشته برای رفاه بانوان و امنیت آن ها اقدام به راه اندازی وسایل حمل و نقل ویژه این قشر کرده اند.

راه آهن تایلند نیز از مرداد ماه امسال برای ایجاد امنیت زنان این کشور که به تنهایی و گروهی اقدام به سفرهای برون شهری می کنند، قطار و واگن های اختصاصی در نظر گرفت.

بانوان مالزیایی نیز از آذر ماه امسال همزمان با افزایش استفاده از قطار ویژه بانوان به وسیله دانشجویان و کارمندان زن خواستار افزایش واگن های قطار ویژه بانوان شدند.

مالزی از سال ۲۰۱۰ در پی برخی حوادث که ناراحتی بانوان را به همراه داشت، واگن های قطار ویژه این قشر را با خدمه زن راه اندازی کرد که با استقبال مواجه شد.

روزانه حدود ۱۳۰ هزار مسافر زن توسط قطارهای بین شهری مالزی جابجا می شوند که از زمان اختصاص دادن واگن به بانوان شکایت های آنها نیز به طور قابل توجهی کاهش یافته است.

آیت الله ممدوحی عضو مجلس خبرگان رهبری در گفت‌وگو با فارس، در خصوص تلاش برخی جریانات برای نمایش فیلم‌هایی با موضوعات نامناسب و ضدایرانی اظهار داشت: مهمترین توصیه ما به مسئولین و تصمیم‌گیرندگان این برنامه‌ها این هست که از ادامه این روند دست بکشند. چرا که اینکارها درست نیست و به جامعه آسیب وارد می‌کند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: من نمی‌خواهم به ریشه این امر بپردازم و فقط به این نکته اکتفا می‌کنم که بارها و بارها به آقایان مسئول تذکر داده‌‌ایم که به فیلم‌هایی که محتوای نامناسب و ضدارزشی نسبت به موضوع خانواده دارند مجوز اکران ندهند.

براساس این گزارش، در پی هشدار رسانه‌ها نسبت به محتوای نامناسب و ضد ایرانی «خانه پدری» اکران این فیلم پس از دو روز متوقف شد اما گروهی خاص در پشت صحنه تلاش دارند تا مقدمات رفع توقیف و اکران دوباره آن را فراهم کنند.

به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله، مدیرمسئول هفته‌نامه یالثارات الحسین(ع) در سرمقاله هفته‌نامه یالثارات نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم
«ای امام حسین! شهادت می‌دهم که تو کشته شدی اما نمردی بلکه (بعکس) به امید و شوق حیات تو دل‌های شیعیانت حیات دارد و زنده است»۱

چندی پیش جاهلی هتّاک در عبارتی وهن آمیز گفته بود«عمل امام حسین عملی عاشقانه بود اما امامان بعد از امام حسین عاقلانه رفتار کردند و شیوه امام حسین را وا نهادند» این جملات سخیف از دهان کسی بیرون آمد که به زعم هوادارانش مثلاً تئوریسین فلان جریان سیاسی است. علیرغم آن که این سخن جاهلانه و سخیف ، توسط برخی فضلا و روحانیان خودی با کمال سعه صدر و تحمّل پاسخ روشنگر لازم را دریافت نمود۲ مع‌الاسف ، اما ، توسط برخی عوامل همان جریان سیاسی با عبارات مشابه، همین سخن سخیف ووهن آمیز مکّرر در مکّرر در برخی رسانه ها باز نشر شد!

تراشیدن و فروکاستن و تحریف و باژگونه سازی مسئله امامت اهل بيت رسول الله (صلی الله علیه وآله) نه فقط از ناحیه روشنفکر نمایان متجدد سکولار مآب بلکه از سوی جریان «فحاّش پررو و مدَعی انگلیس ساخته۳ توأمان» دنبال می‌شود.

روی سخن اما- همچون چند مقال اخیر- با برادران خودی و ارادتمندان مخلص اباعبدالله الحسین علیه السلام است ، که دشمن و عوامل سر سپرده اش دقیقاً از روزنه های غفلت ما وارد می شوند و قصد انهدام اساس نهضت گرانسنگ عاشورا و امامت و ولایت را دارند.

علیهذا،بدون تعارف و صادقانه به خودم و این دسته از برادران عرض می کنم:
به حضرت عباس قسم که اولاً اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام)، امام بود!
ثانیاً بازهم به همان حضرت عباس قسم که امام حسین(علیه‌السلام) شهید بوده و هست!!

امیدوارم کسی از این شیوه سخن نرنجد و به بزرگواری در گذرند و ببخشند.
برادران! مثالی در شیوه وهمت علماي دين ، در کشف حقایق دین عرض می شود.

مجتهدی به نام سیدابوالحسن اصفهانی(ره) کتابی می‌نویسد به نام وسیلة النجاة، مجتهد دیگری به نام امام خمینی(ره) شرحی بر این کتاب می نگارد به نام تحریرالوسیله در دوجلد ، مجتهدسومی به نام مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی(ره) کتابی در شرح تحریر الوسیله امام می نویسد در هفده یا بیست جلد قطور۴!

گرچه این کتاب ها در احکام است و مربوط به حرام و حلال زندگی ، لکن امثال همین علماء و مجتهدین که در تعلیم و تعلّم و ارادت به اهل بیت عصمت علیهم السلام ریش سفید کرده و کمر خمیده اند،حتماً و حتماً در قضیه مرثیه و روضه‌خوانی و شرح دعاها و زیارات ائمه معصومین در سخن و تألیف کم نگذاشته‌اند.

به که باید گفت که برخی از ما در دعا خوانی - مع الاسف- نمره قبولی نمی گیریم ؛ بلکه نمره دو یا سه یا اگر خیلی با گشاده‌بازی و دست و دلبازی حساب کنیم نمره زیر ده می‌آوریم!

به عنوان نمونه واقعاً چند درصد از ما وقتی به هنگام قرائت دعای کمیل به جمله «یارب ارحم ضعف بدنی» می رسیم و مثلاً آن را تکرار و به فارسی ترجمه می کنیم، مقصد و مقصود امام علیه‌السلام را درست منتقل می‌کنیم؟ همچون بنده‌ای به عنوان یکی از حاضران در مجلس دعا برداشتم از جمله امیرمومنان جز این نیست که« الان بدن من ضعیف است و تو ای خدا به ضعف من ترحم کنم» با این حساب لابد تقویت بدن را با معجون و ویتامین و گوشت و چلو و پلو باید در دستور کار قرار دهم و بروم استخر و بدن‌سازی* تا خدا هم دعایم را مستجاب کند و ضعف بدنم برطرف شود و بیایم روی فرم!

اینجاست که باید باز هم قسم یادکرد که بابا به حضرت عباس علیه‌السلام این دعای کمیل را کسی فرموده که نهج‌البلاغه هم کتاب هموست. آیا ترسیم منش و رفتار شیعه مولا در نهج‌البلاغه این گونه است؟!

باری، از رشته سخن دور نیفیتم، در آستانه اربعین شهادت امام حسین علیه السلام هستیم. در یکی از سال‌های پس از سقوط صدام ، از شلمچه انفرادی عازم عتبات و کربلا بودم، راننده خودرو ما با دیدن زائران پیاده‌ای که از جنوبی ترین نقاط عراق عازم کربلا بودند به بنده گفت: «امام حسین علیه‌السلام خیلی حقّ به گردن ما دارد.» وه؛ که چه اقرار و سخن حق و صدقی!

زیارت با معرفت امام حسین علیه‌السلام آرزو و دعای همیشگی ماست.
با پای پیاده و در حرم حضرت نصیب شود ،زهی شرافت و ادای ارادت، اگر نشد، همچون ما بی توفیقان ، پس لااقل سلامی و زیارتی از هرکجا که شد ، زیرا زیارت اربعین از دور یا نزدیک نشانه و مرام همیشگی شیعه است.

در زیارت اربعین- وفق دستورالعمل صادق آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله)- ابتدا متوالیاً به امام حسین عرض ارادت و سلام می کنیم و شأن ولایت و امامت و قرب و منزلت او به خداوند را بر دل و زبان می آوریم و به چنین امام حسینی که شهید مظلوم و کشته اشک است هم سلام می کنیم و عرض ارادت و اخلاص.

آن گاه به عزتی که خداوند از رهگذر عاشورا نصیب حضرت فرمود شهادت می دهیم و اینکه عمل حضرت در عاشورا برای همه امت- بلکه برای همه خلایق- حجت را آشکار ساخت. بنابراین حضرت در روشنگری و هدایت و اتمام حجت و خیرخواهی ، جای هیچ عذری برای کسی باقی نگذاشت. امام حسیني که خون پاکش را برای تو و در راه تو بر زمین ریخت، باشد تا بندگانت از جهالت و سرکشتگی و گمراهی نجات یابند.»۵

آری ،آری ، اشک بر امام حسین علیه السلام ، دل و جان را روشن و بر بصیرت می افزاید.

پس بی همّتی و بدقلقلی و جهل و خرافه و کذب و دون شأن امام حسین علیه السلام ممنوعِ ممنوع!

البته نگارنده این سطور خود را استاد خارج از گود نمی‌پندارد بلکه آخرین نفر در صف شیعیان و ارادتمندان اباعبدالله- اما خود را تاکید می کنم - در همین صف می شمارد
جلوداران و پیش کسوتان این قافله علاوه بر عالمان ربّانی، پیرغلامانی همچون حاج علی آقای آهی هستند که در آستانه هشتاد سالگی، تجربۀ عمری ذاکری و عرض ارادت، راهکار اجتناب ناپذیر ذاکران حسینی را از سر صدق و اخلاص یادآور شدند که :«ذاکر اهل بیت باید در رشته خود یا مجتهد باشد و یا اهل احتیاط و یا مقلّد»۶ و جز این راه بر سرمنزل مقصود نمی برد! باشد تا با رهنمود این پیران ، آنچه را آنان در خشت خام دیدند لاقل ما در آینه ببینیم و از رهزنی گرگان سکولار و عوامل خود فروخته انگلیس رهایی یابیم.

بخش دیگرسخن ما- پیرو مقالات پیشین در همین صفحه و همین صحیفه- مسئله ثمره و بازده رستاخیز عاشورا و اربعین است که همانا پرورش یاران پا به رکاب برای زمینه سازی ظهور و انقلاب جهانی امام عصر و دوران ماست.

بدین معنا که در پایان زیارت اربعین ، پس از بازخوانی فعل و قول سیدالشهداء و نهضت عاشورا و درک معرفت حسینی با جان و خرد ، آمادگی خود را برای یاری۷ امامی که حسین دوران ماست اعلام مي کنیم دورانی که رجعت امام حسین و سایر اولیاء دین را به همراه دارد. همان آمادگی که کسب آن منوط به هم اکنون و زمان حاضر است و فردای ظهور قطعاً دیر است - یا لثارات الحسین علیه السلام. در این وادی سخن و شرح وظیفه بسیار است ؛ تا مجالی دیگر.

وصلی الله علی رسول الله و آله آل الله و رحمة الله

....................................................................................
۱- مفاتیح الجنان ، زیارت نیمه شعبان
۲- خلاصه پاسخ آنکه عمل امام حسین هم عاشقانه و هم عاقلانه بود
۳- در مورد ماهیت و مشخصات این جریان در شماره قبلی نشریه اشارتی رفت
۴- نقل از آیت الله زاده فاضل لنکانی در گفتگو با سیما
۵- مفاتیح الجنان، عبارات اولیه زیارت اربعین
۶- گفتگو یالثارات ۵آذر باحاج آقا آهی
۷- «ونصرتی لکم معدة»
*- متاسفانه این تعریض نه شوخی است و نه گیر سه پیچ! دعاخوان ما- برخلاف علما- حتي حاضر نیست چند کلمه قبل و بعد از ترجمه جمله امیر المومنین را نگاه کند تا به خاکی نزند و کلام امیرالمومنین را شهید نکند. دیگر آنکه اصولاً اگر ترسیم فضای «ساهره قیامت» را از دعای کمیل حذف کنیم دیگر چیزی به عنوان دعای مولا نخواهیم داشت و بالاخره اگر خداوند در سوره الرحمن، جهنم را (به دلیل نقش خوف افزا و آدم ساز آن) از جمله نعمت های الهی ذکر می فرماید ، مولا علی نیز جا به جای دعای کمیل همین خط را تعقیب می کند. البته «یا غیات المستغيثین»هم به همین سرنوشت دچار شده است و هکذا....
آیا قضیه آهن داغ کردن مولا و پاسخ حضرت به عقیل را فراموش کرده‌ایم؟!

به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله ، همایش «نقش ما در تحول فضای مجازی» امروز با همت مجمع زنان انقلاب اسلامی در مجتمع فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی برگزار شد.

در این همایش روح الله مؤمن نسب این کارشناس فضای مجازی با اشاره به آسیب‌های شبکه‌ةای اجتماعی و وابستگی آن به رژیم اشغالگر صهیونیستی گفت: دلیل ماندگاری جهل، وهم است و شبکه‌های اجتماعی وهم را در بین مردم گسترش می‌دهد.

وی ادامه داد: آمریکایی‌ها با وهم می‌خواهند ما را از هم جدا کنند و هم اکنون شاهد هستیم اعضای خانواده در کنار هم نشسته اند اما هیچکدام حواسشان به دیگری نیست و همه با موبایل‌های خود سرگرم هستند.

این کارشناس فضای مجازی تصریح کرد: هویت در شبکه‌های اجتماعی گم شده است و هر فردی به راحتی خود را به عنوان فرد دیگری معرفی می‌کند این شاید در جامعه آمریکایی مهم نباشد اما برای ما که یک فرهنگ غنی و اصیل داریم به عنوان یک چالش جدی است.

مؤمن نسب خاطرنشان کرد: خود شبکه‌های اجتماعی می‌گویند ما آمده ام تا افکار مردم را تسخیر کنیم و پس از آن باعث تغییر رفتار افراد شویم، بعد از آنکه قدرت تفکر از افراد گرفته شود رفتار آنها نیز تغییر خواهد کرد، متأسفانه امروزه اگر اعضای خانواده‌ ساعت‌ها صدای یکدیگر را نشوند احساس کمبود نمی‌کنند اما اگر تنها یک ساعت شارژ گوشی همراه آنها تمام شود گویی از دنیا عقب مانده‌اند.

وی افزود: نظام رسانه‌ای غرب می‌گوید مهم این نیست که یک حرف را چند نفر می‌زنند بلکه مهم این است که یک حرف را چند نفر می‌شنوند، مگر ممکن است اسرائیلی که کودکان را در قنداق سلاخی می‌کند ابزاری در اختیار ما قرار دهد که با آن بتوانیم اسلام را گسترش دهیم.

این کارشناس فضای مجازی گفت: اینکه گفته می‌شود دنیا بدون مرز شده است یک دروغ است باید دقت کنیم که امروزه شبکه‌های اجتماعی با عنوان سرویس به مردم ارائه می‌شود و معنی لغوی سرویس در لغت نامه فارسی نوکری است، آیا این قابل قبول است که اوباما و آمریکا و اسرائیل با ارائه این به اصطلاح سرویس‌ها می‌خواهند نوکری ما را بکنند؟

مؤمن نسب اظهار داشت: یکی از فعالان در عرصه فضای مجازی خدمت آیت الله بهجت رسید و خدمت ایشان عرض کرد، من در فضای مجازی و اینترنت فعالیت می‌کنم، ایشان به آن فرد هشدار داند و گفتند: «مراقب باشید در یک ظرف نجس غذا می‌خورید».

وی افزود: شورای عالی فضای مجازی تشکیل شد تا این ظرف نجس را پاک کند و شبکه ملی اطلاعات را راه اندازی کند تا اینترنت سالم، سریع و ارزان در خدمت مردم قرار گیرد اما هم اکنون دقت کنیم که اینترنت و استفاده از آن هم اکنون در چه وضعیتی قرار دارد؟ از طریق بازدیدها و جست و جوهای ما چه منابع مالی برای غرب و شرکت‌های تولید کننده این نرم افزارها تولید می‌شود؟

مؤمن نسب اظهار داشت: در یک پژوهش مشخص شد که ۶۸ درصد از طلاق‌ها به دلیل ارتباطی رخ داده است که یکی از زوجین با یک جنس مخالف در این شبکه‌های اجتماعی ارتباط برقرار کرده است و این یعنی اگر این شبکه‌های اجتماعی نبودند ۷۰ درصد از طلاق‌ها کاهش پیدا می‌کرد.

وی افزود: متأسفانه برخی از بازی‌ها و CD های بازی که با قیمت‌های بسیار نازل در اختیار کودکان ما قرار می‌گیرد خرید و فروش آنها در آمریکا جرم است، ما هم اکنون ۱۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر کاربر اینترنت داریم که سن این افراد زیر ۱۸ سال هستند و این افراد در معرض خطرات و آسیب‌های اجتماعی زیادی قرار دارند.

این کارشناس فضای مجازی گفت: غرب با راه اندازی این شبکه‌های اجتماعی از سیاست قورباغه پخته استفاده کرده است به این معنی که آنها معتقدند اگر یک قورباغه را در یک ظرف آب جوش بیندازید فرار می‌کند و می‌رود اما اگر آن را داخل یک ظرف آب سرد بگذارید شنا می‌کند و اگر در زیر ظرف شعله کوچکی روشن شود آب به مرور گرم و قورباغه به مرور عصب‌های خود را از دست می‌دهد و پخته می‌شود، امروز در استفاده کردن از شبکه‌های اجتماعی نیز این سیاست را در پیش گرفته اند.

مؤمن نسب گفت: حتی اگر یک گوسفند را بخواهند وارد کشور کنند آن را قرنطینه و آزمایش می‌کنند که بیماری خاصی را وارد کشور نکند اما گوشی‌های تلفن همراه کیلویی وارد کشور می‌شود و متأسفانه در این موارد هیچ برنامه ریزی صورت نگرفته است.

وی ادامه داد: پیوست فرهنگی از سوی مسئولان جدی گرفته نشده است و همه آن را به گردن دیگری می‌اندازند و نکته جالب اینجاست که اوباما می‌گوید من به دخترانم اجازه نمی‌دهم عضو فیس بوک شوند و در پیامی برای دانش آموزان نیز گفته است: جوانان به دنبال آینده خود باشید و همه رفتارهای شما کنترل می‌شود.

این کارشناس فضای مجازی ادامه داد: امروزه همسران، زنان و مردان برای گوشی‌های خود رمز می‌گذارند و این سوء ظن و تردید را در بین اعضای خانواده ایجاد می‌کند و تردیدها مقدمه‌ای برای آشفتگی خانواده‌ها، دوری اعضای خانواده از هم و طلاق می‌شود به عبارت دیگر شبکه‌های اجتماعی افراد را از دوستان و آشنایان و به عبارتی خودی‌ها دور و به غریبه‌ها نزدیک می‌کند.

مؤمن نسب ادامه داد: بسیاری از بازی‌های رایانه‌ای در ۱۷ یا ۱۸ قسمت نحوه انجام جرائم را به کودکان آموزش می‌دهند و خانواده‌ها باید خطر این بازی‌ها را جدی بگیرند و آنها را در اختیار کودکان قرار ندهند.

در ادامه این همایش حجت الاسلام کهوند گفت: نکته مهم در استفاده از فضای مجازی این است که آن را به صورت منظومه‌ای نگاه کنیم امروز با نصب یک برنامه در گوشی‌های تلفن همراه امکان دسترسی به ۶۰۰ کانال ماهواره ای وجود دارد که حدود ۱۸۰ کانال آن دوزبانه و یا زیرنویس فارسی دارد.

وی ادامه داد: باید دقت کرد که خروجی اینترنت و شبکه‌های اجتماعی برای ما چه بوده است؟ اینترنت آمده بود که در خدمت علم، اقتصاد و فناوری باشد اما هم اکنون چند درصد استفاده از اینترنت در این فضا انجام می‌شود؟

حجت الاسلام کهوند ادامه داد: ما در یک شوره زار صهیونیستی با عنوان شبکه‌های اجتماعی وارد شده‌ایم، عده‌ای آن را چاقو یا تیغ دو لبه می‌دانند و می‌گویند مهم این است از این ابزار چگونه استفاده شود اما دقت نمی‌کنند که دسته این چاقو در دست چه کسی است؟

وی ادامه داد: کارشناسان و پژوهشگران کشورهای غربی گفته اند اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی از اعتیاد به مواد افیونی بیشتر است و در اینصورت تصور کنید که آیا ممکن است آنها برای خدمت به ما این ابزارها را به رایگان در اختیار ما گذاشته باشند.

کهوند اظهار داشت: رهبر معظم انقلاب بارها تأکید فرموده اند که اهمیت فضای مجاری مانند اهمیت انقلاب اسلامی است پس باید آن را جدی گرفت.

همچنین نیلچی زاده کارشناس امور خانواده نیز با بیان اینکه متأسفانه ما و مسئولان در مورد فضای مجازی و آسیب‌های آن ترس جدی نداریم گفت: ندانستن و نگفتن در مورد بسیاری از ترس‌ها به مراتب ضررهای زیادتری را به دنبال خواهد داشت.

وی اظهار داشت: فضای مجازی روح و عاطفه افراد را زخمی می‌کند و سپس تیر خلاص را به افکار فرد می‌زند.

مؤمن نسب استفاده از شبکه‌های اجتماعی داخلی و کمک به ترویج آنها را راهکاری برای مقابله با خطرات شبکه‌های اجتماعی غربی دانست و گفت: خانواده‌ها هوشیار باشد چه امکاناتی را در اختیار فرزندان خود قرار می دهند و از آنها در چه مسیری استفاده می‌شود.

*فارس

به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله،حمید فیضی در خبرگزاری بسیج نوشت: بی‌تعارف می‌نویسم که وقت تعارفات پایان یافته است. این مطلب را با وضو می‌نگارم و بر اساس مفروضات هنجاری خویش سامان می‌دهم. چرا که تنها به یک دلیل قلم بر دست گرفتم و آن پاسداری از خون شهدای راه حقیقت است. من با شهدا پیمانی بسته‌ام.

مقدمه: اگر در سطح برخی از شهرها عبور و مروری داشته باشیم و برای لحظاتی از دلمشغولی‌های روزمره خود فاصله بگیریم. زنانی را مشاهده می کنیم که درون خودروهاشان حجاب از سر برگرفته اند و با رگه‌هایی از بدحجابی قصد دارند حریم خصوصی شان را بر فضای عمومی تحمیل کنند. چه اتفاقی افتاده است؟ آیا بین این جهش زنانه با ماجرای اسید پاشی ارتباطی معنادار نمی بینید؟ آیا دست سازمان دهنده ای در کار نیست؟ این مقاله در صدد نیست که این معما را حل کند چرا که اولاً از عهده ی آن خارج است و ثانیاً مسئولان ذی ربط را می طلبد.

دو سؤال مهم در رابطه با بدحجابی می توان مطرح کرد:

سؤال اول: حجاب در ایران چه معنایی دارد؟ زندانی سیاه است یا دژی آهنین؟ این سؤال را مسئولین نباید پاسخ دهند بلکه مردم و صد البته جامعه زنان باید پاسخ آن را بر زبان آورند.

سؤال دوم: چرا بدحجابی سنگر ها را یک به یک فتح می کند؟ این سؤال را مردم نباید پاسخ دهند بلکه مسئولان باید خود را برای پاسخ دهی به آن آماده کنند. معاد نزدیک است.

در جامعه ی ما همیشه سؤال اول را مسئولان پاسخ داده‌اند و سؤال دوم را مردم. در حالی که این رابطه باید بر عکس باشد. در جمهوری اسلامی ایران، مسئولین حجاب را وضع می کنند و بانوان موظف هستند آن را رعایت کنند. و این یعنی تحمیل حجاب. این تئاتری است که ما با سخیف ترین وضع ممکن با عنوان حجاب ساخته‌ایم. حجاب را به سخره گرفته‌ایم و با دستهایی زمخت لطافت معنایی آن را مچاله کرده‌ایم. کار را به جایی رساندیم که حجاب، همسایه ی دیوار به دیوار عدم آزادی شد. بار معنایی حجاب را عوض کردیم و این شاهکار ماست که در تاریخ اسلام ثبت خواهد شد. به دخترانمان یاد ندادیم که وقتی قوای شهوانی مردها سر بر می‌کشد چه پرده‌ها که نمی‌درد و چه خفت‌ها که بر جای نمی‌گذارد. به دخترانمان یاد ندادیم که وقتی مردی مجذوب تو می‌شود و افسار خویش را به قوای نفسانی خود می‌سپارد چه خط قرمزها که در هم نمی‌ریزد و چه حدود ها که در هم نمی‌شکند. بنیادهای خانواده‌ای را همچون ویروسی کشنده سست کرده، می لغزاند و شکل گیری خانواده‌ای دیگر را ممتنع یا حداقل به تعویق می اندازد. یاد ندادیم که برادر، همسر، فرزند و حتی پدر تو در امکان ابتلا به این بیماری به سر می‌برند و تو بهترین درمانگری. نگفتیم درمانگری چون نمیتوانیم بگوییم، بله ما مسلمانان از اعتماد به نفس زنان می ترسیم و این ژن پدرسالارانه به سان همه ی برچسب های زننده ای است که بر پیکره ی اسلام عزیز الصاق کرده‌ایم.

یاد ندادیم که حجاب تنها مسئله‌ای شخصی نیست و انعکاسی عمومی دارد. و وقتی از مسئله ی عمومی صحبت می‌کنیم حساب و کتاب سهمگین می شود. و در این فضا نیز مسئولان ما یاد نگرفته‌اند که سیاستگذاری عمومی امری جدی و خطیر است، ذهن های پیچیده ای را می طلبد. وسعت دیدی به بلندای حجاب نیاز دارد، مسئولان ما یاد نگرفته‌اند که اگر حجاب از جامعه ما رخت بست اسلام سیلی محکمی خورده است و اگر اسلام در اینجا سیلی بخورد دیگر تا آخر سرش بلند نمی‌شود. مسئولان ما یاد نگرفته‌اند که انقلاب بدون حجاب طبلی تو خالی است حتی اگر همه ی آسمانها و زمین را فتح کند و تحت سیطره خود درآورد. مسئولان ما یاد نگرفته‌اند که امروز جنگ در خیابان ها رخ می‌دهد و ما امروز از سیبرپلتیک صحبت می‌کنیم. عده‌ای بی سواد (که والله هراسی در ذکر نامشان ندارم و اگر از شعور جامعه ام اطمینان داشتم که با تک جمله ای یک سره دچار سیاه بینی نمی شوند اسم نا مبارکشان را ذکر می کردم) ذیل عنوان فرهنگ از بیت‌المال حقوق دریافت می‌کنند و اتفاقاً بزرگترین ضربه‌ها را با بنرهای رنگی و طرح‌های سخیف فرهنگی شان بر فرهنگ مردم این مرز و بوم وارد کرده‌اند. آری مسئولان ما یاد نگرفته‌اند که فرمایشات رهبری، فرمان است نه نصیحت. و وقتی رهبری از شبیخون فرهنگی در اوایل دهه هفتاد صحبت می‌کنند این عنوان را به مثابه گزاره ای ادبی ننگرند و به جای این که متملقانه این واژه را در رسانه هاشان زرق و برق دهند به عمق کلام پی برند و موقعیت خود را در این شبیخون درک کنند.

راهکارها:

توضیح و تبیین حجاب و مقایسه هم زمان آن با بدحجابی: از مواجه با بدحجابی مهراسید. با ندیدن مشکل، مشکل حل نمی شود. آثار بدحجابی را با صراحت تمام باید دنبال کرد و بدون تعارف در قالب مددکاری اجتماعی در جهت حل آن بر آمد. اگر ما ایمان داریم که بدحجابی آسیب اجتماعی است چرا برخوردی مداوا گونه با آن نداریم؟ نگارنده اطمینان دارد که ما هنوز اثر مهلک این زهر(بدحجابی) را درک نکرده‌ایم. نظام آموزش و پرورش در این زمینه می تواند نقش بسیار مهمی را ایفا کند.

کنترل هوشمند نسل جدید فضاهای مجازی. اگر عقبه ی بدحجابی را می خواهید تحت شناسایی قرار دهید باید فضای عمومی جدید را بشناسید. در فضای عمومی جدید یا همان فضای مجازی، حوزه ی خصوصی از عمومی به این راحتی که ما در دنیای واقعی تفکیک می کنیم قابل مرزبندی نیست.

چت روم ها، فیس بوک، واتس اپ، وایبر و ... فضایی را برای نسل جدید به وجود آورده که در آن واحد می تواند چند هویت داشته باشد و در این چند هویتی با ولعی سیری ناپذیر تمایلات واپس زده توسط قیود و حدود ساختار اجتماعی خود را به معرض نمایش گذارد. و این در حالی است که او مصون است و در این مصونیتی که فضای مجازی به او می‌دهد او تحریک می‌شود که گستاخانه با همه ی هنجارهای اجتماعی حتی به قیمت خنده‌ای زودگذر بازی کند و حدود و قیود را در هم بشکند. نعوذ بالله زن متأهل ارتباط جنسی ذهنی را با مرد محصن تجربه می کند، دختر باکره شب زفاف را مجازاً لمس می‌کند.

براستی مؤمنان در مواجه با این فضای عمومی نوین، فریاد الهی "وانکشف الغطا" سر می‌دهند. در این فضای عمومی نوین، به تدریج ذهن ها شکل می‌گیرند و خود را با دیگری تعریف می کنند. غیریت سازی جدیدی شکل گرفته و خود را سامان می دهند.

ذهن‌هایی هنجارمند که از عبور از هنجارهای کهن شکل گرفته‌اند. حقیقتاً تصویر هولناکی است و اگر مسئولان کمی تعمق می‌کردند شاید لحظه ای پست تولیت فرهنگی را نمی‌پذیرفتند.

عمومی شدن نخبگان: در گذشته نخبگان رسالت مند بودند ولی امروز بخش اعظمی از این بزرگواران خود را در رقابتی تنگاتنگ (و البته گاهی بی فایده) در میدان نوشتن مقاله های ISI قرار داده اند. برخی شان صحبت با مردم را فرو کاهی شخصیت می دانند و برخی شان در تکثر عالم خلقت فرو رفته اند. قشر حوزوی نیز از این انتقادها در امان نیست.

نظارت بر تولیدی های مربوط به امر خطیر پوشاک: پوشاک، پوشاک نیست. هویت است. پوشاک بی صدا نیست پر سرو صداست. چه طور در خاک تحت سیطره جمهوری اسلامی، پوشاکی تولید می شود که شاید نمونه ی آن را به لحاظ قدرت تحریک کنندگی در جنس مخالف، در بسیاری از کشورهای غیر اسلامی نتوان یافت؟

برخورد قاطع قضایی: این گامی نهایی است. ولی اگر این گام نباشد ضمانت اجرای همه‌ی مراحل قبل از بین خواهد رفت. و اما اگر همین برخورد قضایی و انتظامی در گام نخست انجام شود با توجه به حجم بالای افرادی که مخاطب این برخورد قضایی قرار می‌گیرند تیغ قانون به تدریج کند می‌شود، چرا که این مواجه شتاب زده، بدون انتقال غنای معنایی حجاب و بدون ایجاد فهم صحیحی از حجاب، خود سبب بدبینی و سوءفهم نسبت به اسلام عزیز، امر حجاب و کلیت نظام سیاسی ـ اجتماعی حاکم گردیده و در اینجا قانون گذار در شرایط انفعال قرار گرفته و مجبور خواهد شد که قانونی تحت عنوان قانون وضعیت حقوقی بی‌حجابان وضع کند. و شکلی نهادمند به بی‌حجابی و بدحجابی دهد. اینجاست که متعهدان به خون شهدا دیگر به نظام سیاسی تمکین نخواهند کرد و قیامی آهنین شکل خواهند داد قیامی که هیچ نتیجه ای را جز رضای خداوند متعال برنتابد.

تقدیم به ساحت مقدس باری تعالی

پایگاه خبری انصارحزب الله - علي جنتي، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي روز گذشته طي يك صبحانه كاري در اتاق بازرگاني به ديدار رئيس و اعضاي هيئت رئيسه اتاق رفت و مباحث مختلف فرهنگي را مورد بررسي، تبيين و البته انتقاد قرار داد.

«شبكه‌هاي اجتماعي» و به صورت خاص سايت «فيس بوك» يكي از محورهاي سخنان چندوجهي وزير ارشاد در اين صبحانه كاري بوده است. وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، درباره‌ فيلتر شدن شبكه‌هاي اجتماعي در كشور گفته است: من شخصاً با مجموعه‌اي از فرهيختگان در كشور اعتقاد داريم كه نمي‌توانيم افراد را در محيطي محدود محصور و ادعا كنيم، هيچ ارتباطي با دنيا نداريم[!] و به بهانه‌ حفظ ارزش‌هاي اسلامي جلوي چيزي را بگيريم[!].

اگر به گذشته برگرديم، كارهايي يادمان مي‌افتد كه الان به آن فكر مي‌كنيم خودمان خنده مان مي‌گيرد، مثلاً استفاده از ويدئو، نوار يا حتي فكس ممنوع بود. در دنيا حدود ۷۰۰‌ميليون نفر در فيس بوك هستند و در خود كشور ما نيز ۴‌ميليون‌نفر عضو اين شبكه اجتماعي هستند، در مجموعه دولت در مورد اين مسئله مشكلي وجود ندارد[!].

در مجلس يك كارگروهي تصويب شد به عنوان كارگروه تعيين مصداق مجرمانه كه شش وزير عضو اين كارگروه هستند و از دستگاه‌هاي ديگر نيز در آن حضور دارند. ما به تفصيل صحبت‌هايمان را بيان‌ كرده‌ايم و گفته‌ايم كه ما نمي‌توانيم دور خودمان حصار بكشيم[!] و خودمان را محصور كنيم[!] از همين رو اگر در فيس بوك صفحات مبتذل وجود دارد اما بايد آن طرف قضيه را هم ديد كه چقدر مي‌شود ارتباطات برقرار كرد. ما افكارمان را مي‌توانيم از اين طريق منتقل كنيم و البته اين كار احتياج به مرور زمان دارد.»

درباره جملاتي كه جناب وزير به آنها اشاره كرده است، نكاتي وجود دارد كه پاسخ دادن به آنها خيلي نيازمند تعيين يا تشكيل كار گروه، كميته و... نيست! چه اينكه به طور مثال جنتي در بخشي از حرف‌هايش به نظر خود و مجموعه‌اي از فرهيختگان كشور استناد كرده و گفته نمي‌توانيم افراد را محصور كنيم و به بهانه ارزش‌هاي اسلامي جلوي چيزي را بگيريم! خود جناب وزير به عنوان كسي كه در حوزه علميه سابقه تلمذ و كسب فيض از مَدرَسِ علماي متعدد و متبحري داشته‌اند، به خوبي مي‌داند كه ارزش‌هاي اسلامي بهانه يا دستاويز نيستند بلكه بر پايه اصول و مبناهايي عقلي و نظري استوار هستند كه قطعاً نمي‌توان نام آن را «بهانه» گذاشت.

نكته ديگر اينكه حتماً جناب وزير به خوبي اطلاع دارند كه در كشورهاي مدعي دمكراسي كه بر پايه آراي مردمي تشكيل شده و پا گرفته‌اند، مسائل را در چارچوب چيزي تحت عنوان «قانون» كه توسط منتخبين مردم در مجالس و پارلمان‌ها بر اساس اصول اوليه نوع نظام حاكم بر هر كشوري، تصويب مي‌شود، تأييد يا رد مي‌كنند، نه خواست و گعده گرفتن تعدادي از فرهيختگان! چه اينكه ممكن است فرهيختگان ديگري باشند كه متمايل به سمت و جهتي بر خلاف رويكرد مقبول عده ديگر باشند! بنابراين قانونگذار و قانون است كه مي‌تواند بود و نبود موضوع يا مسئله‌اي را تأييد يا رد كند.

در جاي ديگر جنتي با استناد به اينكه در جهان ۷۰۰ ميليون نفر عضو شبكه فيس بوك هستند كه ۴ ميليون نفر آنها ايراني است، سعي دارد تا تسري و همه‌گير بودن اين پديده را موسع و در عين حال غير‌قابل جلوگيري عنوان كند. اولاً آقاي وزير به خوبي مي‌دانند كه حُرمت برخي مسائل در قانون و كشور جمهوري اسلامي ايران توسط شرع و شارع مقدس تعيين شده است و ملاك آن هم كثرت افراد استفاده‌كننده يا بهره‌بردار نبوده و نيست! دوم اينكه در بسياري از كشورهاي دنيا خوردن و استفاده از مشروبات الكلي مجاز و قانوني است اما در كشور ما بر حسب احكام اسلام و مسلمان بودن اكثريت مطلق جامعه و نيز تدوين قوانين مختلف بر اساس دستورات شرع مقدس اسلام، حرام و ممنوع است. بنابراين كثرت استفاده‌كنندگان از فيس بوك اصلاً دليل درستي براي تسري و آزاد بودن آن در كشور نيست.

وكلام ديگر اينكه احترام به قانون و رعايت بدون تنازل آن توسط همه افراد يك اصل اساسي و مبتني بر منطق دمكراتيك و احترام به حقوق ديگران است و از طرفي ديگر بنابر قول بنيانگذار كبير انقلاب اسلامي «خلاف قانون، خلاف شرع است» و به اين ترتيب عضويت در شبكه‌اي كه به واسطه قوانين جاريه كشور فيلترينگ شده است، جرم محسوب مي‌شود. حال اگر آقاي وزير كه در گذشته توفيق كسب علوم اسلامي از حوزه علميه را در پيشينه خود داشته و از طرفي يكي از مسئولان ارشد دولتي محسوب گرديده كه مسئول اجراي «قانون اساسي» نيز هستند، بايد توضيح بدهند كه بر اساس كدام قانون عضو يك شبكه اجتماعي غيرقانوني هستند؟

ضمناً لازم است كه آقاي وزير نگران نباشند و بدانند افراد متقاضي و كساني كه مايل به حضور و ثبت‌نام در اين شبكه اجتماعي هستند، به همان روشي كه آقاي وزير و آن ۴ ميليون ايراني ديگر توانسته‌اند عضو «فيس‌بوك»بشوند، به آن دست پيدا مي‌كنند!


مصطفي شاه‌كرمي
منبع : روزنامه جوان

آیت‌الله روح‌الله قرهی، استاد اخلاق و مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج): یکی از مسائل بسیار مهم در اسلام فرهنگ است، اصل آمدن نبی‌ مکرم(ص) و انبیاء عظام این بود که فرهنگ بشری را به یک فرهنگ حقیقت انسانی مبدل کنند، فرهنگی که تبدیل به فرهنگ غیر انسانی و فرهنگ نفسانی شده بود، آنان آمدند تا فرهنگ را تبدیل به فرهنگ انسانی کنند، چون ذات انسان‌ها به فرهنگ الهی گره خورده است.

همان طور که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «فِطْرَتَ اللهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها‏» و نفرمود: «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ المؤمن أو مسلم‏»، لذا همه انسان‌ها فطرتشان الهی است، معلوم می‌شود که انسان‌ها به دنبال فطرت الهی هستند و یکی از مصادیق فطرت، همین فرهنگ است، یعنی نشأت گرفته از اینکه فرهنگ انسانی در جامعه موجودیت داشته باشد.

بنابراین اگر بخواهیم به معنای فرهنگ توجه کنیم، باید مسأله داشتن ریشه‌های انسانی در وجود انسان را بدانیم که انسانیت چیست؟! انسانیت به این عنوان که انسان می‌تواند آن مطالبی که در حقیقت یک اجتماع برای بهتر زیستن وجود دارد را داشته باشد، همان سازگاری کلی با محیط جامعه چه از لحاظ محیط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و ... همه اینها در مباحث فرهنگ وجود دارد.

*معنای فرهنگ/ منظور از فرهنگ اسلامی چیست

«فرهنگ» به معنای ادب و یا تربیت تبیین شده است، همچنین فرهنگ را از از دو واژه «فر» و «هنگ» به معنای ادب، تربیت، دانش، علم، معرفت و آداب و رسوم تعریف کرده‌اند، لذا هر کدام از این مسائل که انسان باید به دنبال او باشد، یکی از مطالب درونی انسان‌هاست باعث می‌شود جامعه‌ای به وجود بیاید.

لذا در باب خود فرهنگ‌شناسی مطالبی را بیان می‌کنم، از باب اینکه آنچه در جامعه برای رفاه بشر از باب ادب و دانش، معرفت در جامعه به وجود می‌آید، به آن فرهنگ می‌گویند، به تعبیر دیگر آداب و رسومی که در جامعه‌ای که وجود دارد که آن جامعه در سایه آن می‌تواند به تعالی برسد، این را فرهنگ گفته‌اند.

این‌ را مدنظر بگیریم که کدام بهترین آداب و رسوم را برای انسان‌ها به ارمغان می‌آورد تا انسان‌ها را به تعالی برساند، طبیعتاً جز در اسلام چنین مسأله‌ای وجود ندارد، دین بما هو دین، برای تعالی بشر است و برای اینکه این آداب و رسوم را به او یاد بدهد که در این آداب و رسوم به بهترین وجه در دنیا زندگی کند، ضمن اینکه فقط در دنیا راحت زندگی می‌کند، در اینجا توقف نکند، دین را برای آخرت خودش هم مدنظر بگیرد، یعنی باز هم به تعبیر دیگر مشمول این آیه شریفه «رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»-دعای قرآنی- یعنی دنیای او دنیای نیکو باشد.

بنابراین فرهنگ دینی این را از انسان می‌خواهد که دنیای او دنیای نیکو باشد و این منجر به آخرت نیکوی او باشد، یعنی توقف در اینجا هم نداشته باشد، الان چه سبکی در اینجا به وجود می‌آید، این آداب و رسوم، طبیعی است.

این آداب و رسومی که دنیا حسنه را برای انسان به وجود می‌آورد از هرگونه نقص، هوای نفس، شهوات، پلیدی‌ها و پستی‌ها دور باشد و در باب تهذیب نفس انسان بتواند کار کند و امروز که می‌بینیم که حضرت آقا این جور مُصر و نگران فرهنگ هستند، در حقیقت نگران آن گوهر وجودی انسان هستند. وقتی کسی بیاید به عنوان روزنامه، کتاب، فیلم، تئاتر و ... با حقیقت ناب که به عنوان فرهنگ حقیقی انسان‌هاست مبارزه کند و آن را مورد هجمه قرار دهد و حتی به نام هنر، ضد هنر کار کند، حضرت آقا نگران این قضیه هستند.

*خدمتی که نیروهای شیطان در جهت ضدفرهنگ به کار می‌برند

معظم‌له نگران این هستند که به نام فرهنگ، ضد فرهنگ به وجود بیاید، به نام هنر ضد هنر به وجود بیاید و دنبال این نیستند که مردم به دنیا‌طلبی دعوت کنند که گوهر وجودی خودشان را از یاد ببرند، طبیعی است اگر کسی گوهر وجودی خودش را فراموش کرد، یکی از خصوصیتی که دارد، دشمن در مرحله اول که شیطان است و قرآن فرمود «عَدُوِّی وَ عَدُوَّکُمْ» و بعد خدم و حشم او به تعبیر امام راحل(ره) که فرمودند «آمریکا شیطان بزرگ است»، «مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ» طبیعی است -چون جنس ما جنس انسان است از خود ما هم می‌آیند- یعنی کسانی که ابزار را در دست دارند از خود جنس انسان می‌آیند و این کارها را انجام می‌دهند.

کما اینکه برای هدایت بشر انبیاء عظام هم از جنس خود بشر و جنس انسان بودند و لذا چون اینها از خود جنس انسان هستند، با الفاظ ظاهری شیک و زیبا انسان‌ها را به فرهنگ دون دعوت می‌کنند نه آن فرهنگی که تعبیر کردیم، یعنی بار فرهنگی را به نام فرهنگ در مقابل فرهنگ متعالی می‌سازند که «فر» و «هنگ» بیان کردیم معنایش چیست و در فرهنگ لغت هم تبیین به این قضیه شده است، به معنای ادب، تربیت، دانش، علم و معرفت و آداب و رسوم که می‌خواهند آن را تبدیل به یک نوع فرهنگی به نام فرهنگ غربی کنند.

*سیاست اسلامی به روایت آیت‌‌الله شاه‌آبادی

به تعبیر دیگر به خود غرب و مردم غرب کاری نداریم، بلکه منظور آن فرهنگی است که غالب می‌شود، چون خیلی از مردم غرب از این فرهنگ دارند فرار می‌کنند که به آن تعبیری به آن فرهنگ شیطانی می‌گوییم، فرهنگی که فرهنگ شیطانی است که واژه فرهنگ را درست می‌کنند و قرار می‌دهند، همانی که آیت‌‌الله العظمی شاه‌آبادی(اعلی مقامه شریف) در کتاب «شذرات المعارف» در آنجا تبیین می‌فرمایند که سیاست به ماهیت سیاست موجودیتش خیلی خوب است، منتها آن چیزی که در جامعه آن‌ها دارند، به نام مکر و حیله است و درباره لفظ سیاست می‌فرماید: ما با بحث لفظ سیاست مخالف نیستیم، سیاست یعنی خودش برنامه‌ریزی کردن برای اداره امور جامعه بشری، آن هم برنامه‌ریزی زیبا و مدون! این نکته بسیار خوبی است منتها آن‌ها از این واژه استفاده می‌کنند.

حالا خود فرهنگ خوب است، منتها آن‌ها واژه‌ای استفاده می‌کنند به نام فرهنگی که ما در جامعه تعبیری فرهنگ غربی می‌گوییم که منظور از فرهنگ غربی فرهنگ شیطانی است، عرض کردم مردم غرب را نمی‌گوییم یک موقع اهانت به مردم غرب نمی‌کنیم، عرض کردم خود آن‌ها هم فراری از این فرهنگ شیطانی هستند، برای همین حضرت آقا ناراحت هستند، آن فرهنگ چه چیزی را به وجود می‌آورد که باعث خمودگی انسان‌ها و باعث تسلط دشمن بر انسان می‌شود، همچنین باعث می‌شود که دشمن از او سواری بگیرد و مانند زمان طاغوت انسان‌ها را در حال دیگری ببرند و منافع و منابع کشور را یک عده‌ای خاص به خصوص خارجی‌ها غارت و تسلط پیدا کنند.

*سؤال و جواب در اسلام ممدوح است/با تمسخرکنندگان مبانی اسلامی به شدت برخورد می‌شود

بنابراین حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با طرح کلیت اینکه من نگران فرهنگ هستم، این نکته را بیان می‌کنند که دیگران در وا پس زدن ریشه‌های اعتقادی مردم به عنوان حقانیت گام برندارند، آن‌ها به عنوان سؤال نمی‌گویند، چون اشکالی ندارد، اگر کسی سؤال کند در اسلام ما مجاز می‌دانیم، خب! افراد سؤال کنند، شما ببینید در باب اعتقادات و حتی در اصول دین -اصول دین به عنوان بخش تحقیقی نه تقلیدی - به شما اجازه می‌دهند حتی سؤال کنید، به طور مثال برای چه می‌گویید خدا یکی است، چه بسا خدا دو تا باشد! اگر کسی سؤال کرد که من نمی‌دانم چرا خدا یکی است، شما بگویید من احتمال می‌دهم دو تا است، کسی نمی‌تواند با مشت به دهان او بزند که تو کافر هستی، نه خیر! باید جواب داد، ما با این مشکلی نداریم، در اسلام سؤال و جواب هست.

منتها در اسلام با زدن ریشه‌ها آن هم به طور غیرمنطقی مخالفت می‌شود، اگر امام راحل(ره) با بحث رمان سلمان رشدی مخالفت کردند و فرمودند: این آقا و حتی اگر ناشری که مطلع بوده و چاپ کرده باشد باید او را اعدام کرد، دلیل نمی‌شود که سؤالی از اسلام داشته است، در خیلی موارد از دوران خیلی قبل سؤال‌ها و پاسخ‌ها بوده است، اما چون به عنوان رمان به اسلام اهانت و جسارت کرد، نه به عنوان سؤال بلکه شروع کرده بود اسلام را متهم کردن و پیامبر عظیم الشأن را نعوذ بالله فردی با خواسته‌های شهوانی جلوه دادن، طبیعی است که کسی بی‌تفاوت نماند.

*به نام آزادی در راستای تمسخر مبانی اسلام، به کجا چنین شتابان

مانند اینکه کسی بیاید به شما فحاشی کند، بعد بگوییم جواب منطقی به این فحاشی را بده، خب! این جواب منطقی ندارد، اول سکوت کنیم، ولی بعد این آقا از دور بیرون نمی‌رود و دائم به فحاشی‌ها ادامه می‌دهد، طبیعی است با او برخورد می‌کنید.

اگر سؤالی دارید اگر مطلبی دارید، شما سؤال کنید و جواب هم داده می‌شود، اما اگر می‌خواهید جسارت و اهانت کنید، خب! اینکه مناسب نیست، پس این مطلبی که بیان می‌شود، اینها با نام آزادی به وجود آمده است - به ظاهر همیشه بوده است، منتها آزادی بدون قید و بند باشد - که انسان‌ها را به مقامی غیر از مقام انسانیت بیندازد - حضرت آقا روی این قضیه تأکید می‌کنند.

با روزنامه‌ها، با هدف قرار دادن اعتقادات مردم، با نمایش فیلم‌ها و با تمسخر قرار دادن اعتقادات مردم وارد عرصه شدند، به طور مثال اگر کسی راجع به حجاب سؤال دارد، منعی ندارد سؤال کند جواب داده می‌شود، اما اگر کسی بخواهد حجاب را به تمسخر بگیرد، خب! معلوم است این با فرهنگ انسانیت -نه حتی فرهنگ اسلام- مخالفت کرده است، این بحث حجاب مفصل جواب داده شده است که اصلاً در ذات انسان‌ها هست و حجاب به عنوان مصونیت است نه محدودیت و کسی که حجاب دارد محدود نشده، بلکه در مصونیت قرار گرفته است، پس اگر کسی بخواهد با آن برخورد، ‌مخالفت و تمسخر کند، این جای بحث است،‌ فرمایش مقام معظم رهبری این است.

به خصوص آنچه که نگران کننده برای حضرت آقا است، اینکه کسانی در مصونیت قرار بگیرند و در نظامی که نظام اسلامی است، آن‌ها بخواهند با این اسلام و این فرهنگ ناب، خودشان با دست خودشان در نظام اسلامی به نام اسلام عامل شوند و مدیریت‌هایی را چه در عرصه مدیریت‌های کلان و چه در رده‌های پایین‌تر بگیرند و بخواهند عامل شوند، مقام معظم رهبری مسأله‌اش این هست و حضرت آقا نگران این هستند که این افراد عامل شوند و بستر را برای شیاطین فراهم کنند و بیایند و هر کاری که دلشان خواست، انجام دهند و بدون منطق، دلیل، برهان و بدون مناظره علمی بخواهند دین را به تمسخر بگیرند و اعتقادات مردم را زیر سؤال ببرند و چند نفری هم که مطالعه‌ای ندارند نسبت به فرهنگ اسلامی بدبین کنند و خدایی ناکرده جاذبه‌های ظاهری که برای این افراد به وجود می‌آید و بخواهند دنبال آن قضیه بروند مثلاً بعضی شیطان‌پرست می‌شوند، بعضی‌ها دنبال تکفیری‌ها می‌روند، بعضی‌ها مسیحی می‌شوند- در حالی که همیشه هست- دلیلش چیست، برخی مواقع پاسخ دادن بحث به دون است، مثلاً به ظاهر میان دخترها و پسرها آزادی است و کسی کاری ندارد، در نهایت بعد از گناه پیش جناب کشیش می‌روند و یک اقراری می‌کنند و یک پولی می‌دهند!

در حالی که اسلام با این مخالف است و خود پیامبر(ص) در روایتی می‌فرماید: اقرار به گناه، گناه است، بنابراین شما نمی‌توانید پیش مرجع تقلیدتان بروید و بگویید من فلان گناه را کردم، یا به فلان عالم ربانی بگویید من فلان گناه را کردم، همچنین چیزی محال است واسلام چنین اجازه‌ای نمی‌دهد، بلکه می‌گوید بین خودت و خدا توبه کن و این کار را نکن، از آن طرف هم بیان می‌کند گناه نکن چرا این گناه کردن‌ها عامل می‌شود که جامعه به سمتی می‌رود که امنیت اجتماعی به وجود نیاید و هر کسی هر کاری که دلش خواست تجاوزی کند، هر غارتی که خواست انجام دهد، دیگر جامعه امنی به وجود نمی‌آید، اما وقتی می‌گوید گناه نکنید و ما را محدود می‌کنند، مصونیت به وجود می‌آورد و جامعه یک جامعه متعالی و بسیار عالی خواهد بود، در این جامعه به درجات عالی انسانی می‌توان رسید.

لذا اینها بدون منطق می‌آیند و مطالبی را مطرح می‌کنند و کسی که اطلاعی ندارد و جاذبه‌های کاذب و نقش دون هم که «اعْداَّئِکُمْ» است، او هم جواب به اینها می‌دهد، بنابراین آیت‌الله العظمی خامنه‌ای از این نگران است، به خصوص کسی که در مقام مسئولیت قرار بگیرد.


منبع:فارس

پایگاه خبری انصارحزب الله: در مورد فرهنگ، تعابیر و توضیحات زیادی وجود دارد؛ برخی فرهنگ را مجموعه پیچیده‌ای از دانش‌ها، باورها، هنرها، قوانین، عادات و هر آن چه که فرد به عنوان عضوی از جامعه از جامعه خویش فرا می‌گیرد، دانسته و برخی فرهنگ را سیستم رفتارها و حالت‌های متکی برضمیر ناخودآگاه انسان‌ها می‌دانند. ادوارد تایلر، انسان‌شناس انگلیسی در سال ۱۸۷۱ فرهنگ را با تمدن مقایسه کرد و آن دو را کلیتی درهم ‌تنیده دانست که شامل دین، هنر، اخلاق و هرگونه توانایی است که آدمی می‌تواند به دست آورد. تونی مایرس نیز فرهنگ را آن چیزی می‌داند که از گذشته آدمی به جای مانده‌ است و بر اکنون و آینده او تأثیر می‌گذارد.

فصل مشترک بیشتر تعابیر موجود در این خصوص آن است که فرهنگ، راه مشترک زندگی، اندیشه و کنش انسان در جامعه است؛ فرهنگ فراتر از تمام ضابطه‌ها، موجودیت دارد که بسیاری از قوانین و حتی یک نظام سیاسی به خاطر پاسداشت آن به وجود می‌آید. پذیرش این باور باعث شده تا رهبران فکری و سیاستگزاران جوامع در طول قرون گذشته توجه ویژه خود را معطوف فرهنگ کنند. هم از این رو است که نظام فرهنگی همواره نسبت به نظام سیاسی دارای تقدم و اصالت وجودی بوده است، چنانچه حتی تجهیز نیروی نظامی مدافع قبایل، به منظور حراست و پاسداری از نظام اعتقادی و فرهنگی آنها بوده است.

در واقع می‌توان ادعا کرد هر دولت و حاکمیتی که توجه خود را نسبت به این مهم، عمدا و یا سهوا تقلیل داده چیزی جز شکست در عرصه‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی و در نهایت پذیرش تسلیم به دست نیاورده است. تاکید بر تقدم شعار توسعه اقتصادی و توسعه سیاسی بدون توجه به توسعه فرهنگی که در دولت‌های سازندگی و اصلاحات مورد تاکید قرار گرفت، نمونه آشکاری از این واخوردگی است. البته بیان این مطلب به آن معنا نیست که فرهنگ و یا توسعه فرهنگی امری مستقل از توسعه سیاسی و یا اقتصادی است بلکه در واقع رابطه فرهنگ با سیاست و اقتصاد یک رابطه درهم تنیده شده و غیرتفکیکی است که نمی‌توان بی‌تفاوت از کنار آن گذشت. با توجه به این مهم نقش و اهمیت برنامه‌ریزی کلان و همه جانبه دولت‌ها در حوزه‌های فرهنگی اقتصادی سیاسی و اجتماعی مشخص می‌شود.

دوم) انقلاب اسلامی ایران با شعار فرهنگ، آغاز شد، رشد کرد و به ثمر نشست. توجه به فرهنگ و پاسداشت آن در تمامی شئون انسانی به قدری مهم بود که امام خمینی رضوان الله علیه دراین باب فرموده‌اند: «فرهنگ مبداء همه خوشبختی‌ها و بدبختی‌های یک ملت است. نفوذ و جایگزین شدن فرهنگ آموزنده اسلامی، ملی و انقلاب فرهنگی درتمام زمینه‌ها درسطح کشور آنچنان محتاج تلاش و کوشش است که برای تحقق آن سالیان دراز باید زحمت کشید. راه اصلاح یک مملکت، فرهنگ آن مملکت است. اصلاح باید از فرهنگ شروع شود.»

شکی نیست که شرط لازم برای تحقق چنین مطلوبی آن است که سیاستگزاران جامعه بتوانند به منظور همراهی با جریان عظیم، عمیق و اصیل فرهنگ در جامعه برنامه‌ریزی مناسبی کرده و اهم محورهای لازم برای این حرکت را تبیین کنند. در واقع سیاست فرهنگی در این جهت و در این مسیر است که تدوین می‌شود؛ فرهنگی که می‌بایست در کلیه شئون فردی و اجتماعی کشور اصل، پایه و مبنا قرار گیرد. این موضوع به اندازه‌ای مورد توجه امام خمینی (ره) قرار داشت که ایشان در این باره فرموده‌اند: «نباید فراموش کرد که انقلاب اسلامی حقیقتاً انقلاب فرهنگی است و اگر نگوئیم همه اختیارات و امکانات، قدر مسلم این است که می‌توانیم بگوییم بیشترین، مهم‌ترین و عمده‌ترین تلاش‌ها و توانمندی‌ها باید برای تکامل و توسعه و تحرک فرهنگی در همه شئون فردی و اجتماعی به بهترین نحو صرف شود.»

سوم) هر جامعه‌ای برای تحقق اهداف خود اعم از فرهنگی، سیاسی و اقتصادی نیازمند برنامه‌ریزی است؛ شاکله و ماهیت برنامه‌ریزی را سه محور تشکیل می‌دهد. محور اول در برنامه‌ریزی، «شناخت وضع موجود» است که بدون این شناخت و بررسی نمی‌توان مقایسه‌ای منطقی میان «آنچه هست« و «آنچه باید باشد« صورت داد. محور دوم برنامه‌ریزی را «شناخت وضع مطلوب« تشکیل می‌دهد. در واقع یک سیاستگزار بدون آنکه از وضع مطلوب چشم‌اندازی داشته باشد، نمی‌تواند از وضع موجود به سمت وضع مطلوب حرکت کند. محور سوم برنامه‌ریزی نیز «شناخت ابزاری» است که لازمه گذشتن از وضع موجود است. برنامه‌ریز همواره باید این نکته را در نظر داشته باشد که برای خروج از وضع فعلی چه امکانات و چه ابزاری را لازم دارد و کدام یک از این ملزومات در اختیار اوست؟

چهارم) همان‌گونه که اشاره شد مسئولان اجرایی کشور در طول دوران سازندگی و اصلاحات به‌رغم تاکید رهبر فقید انقلاب اسلامی مبنی بر مقدم شمردن اصل فرهنگ بر سایر امور، توسعه اقتصادی و توسعه سیاسی را سر لوحه اقدامات دولت خود قرار دادند. این انحراف از فرمایشات بنیانگذار انقلاب شرایطی را به وجود آورد که رهبر معظم انقلاب را وادار به اعلام هشدارهای مکرر در خصوص شبیخون فرهنگی و تهاجم فرهنگی کرد. اما همان‌گونه که رهبر انقلاب نیز بارها به آن اشاره داشتند.

شاید در آغاز رقابت‌های انتخاباتی دولت یازدهم وقتی مدافعان دولت محترم دکتر روحانی از بازگشت به دوران اصلاحات و سازندگی داد سخن می‌دادند، این موضوع توسط مردم چندان جدی گرفته نمی‌شد چرا که همگان باور دارند وقتی یک شخص یا یک جناح، بر واپسگرایی و بازگشت به عقب تاکید می‌کند، به یقین نه شناخت دقیقی از «وضع موجود» دارد و نه برنامه‌ای مدون برای رسیدن به «وضع مطلوب»؛ بنابر این نیازی در خود احساس نمی‌کند تا به دنبال ابزار و لوازم آن باشد. این موضوع به خصوص زمانی جدی‌تر به نظر می‌رسد که کارنامه دولت‌های مورد نظر لااقل در عرصه فرهنگ نه تنها به هیچ وجه درخشان نبوده بلکه از مسیر اصلی اهداف انقلاب منحرف شده بود.

پنجم) مروری بر کارنامه نه چندان طولانی آقای جنتی در کسوت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که در واقع پیشانی دولت یازدهم در عرصه فرهنگ و هنر کشور محسوب می‌شود، تصدیقی بر مطالبی است که چند سطر بالاتر به آن اشاره شده است. به عبارتی دیگر عملکرد آقای وزیر از مرحله انتخاب کارگزاران خود گرفته تا بیانات ضد و نقیض و رفتارهای خارج از عرف ایشان، به ظاهر نشان دهنده آن است که دست کم سیستم فرهنگی دولت یازدهم بر عزم خود بر واپسگرایی فرهنگی بسیار جدی است. به عنوان مثال حضور عوامل مؤثر در سینمای دولت‌های سازندگی و اصلاحات با کارنامه‌های غیرقابل قبول‌شان در مناصب و سمت‌های کلیدی سینمای دولت اعتدال و توسعه، شاهدی بر این ادعا است. جالب‌تر آنکه این عوامل امروز دوشادوش عواملی در سینما به فعالیت مشغول هستند که در وزارت فرهنگ و ارشاد دولت نهم خود را منجی فرهنگ نامیده و به قول خودشان تلاش می‌کردند تا خرابکاری‌های فرهنگی دولت‌های اصلاحات و سازندگی را اصلاح سازند.

شاید برای بسیاری از مردم این پرسش باشد که چگونه می‌شود امروز عوامل سینمایی وزیر ارشاد دولت نهم که از قضا تندترین انتقادات را به دولت‌های گذشته داشت، دوشادوش عوامل فرهنگی دولت اصلاحات و سازندگی فعالیت می‌کنند؟ آیا این هماهنگی‌ها نشان از ارتقا سطح فرهنگ مدیران کشور در پذیرش مخالف خود دارد یا از توافقات نانوشته‌ای حکایت دارد که برخی مدیران کشور در هیچ زمان و هیچ شرایطی از چرخه مدیریت کلان کشور حذف شدنی نیستند؟ برای نگارنده همواره این پرسش مطرح بوده که چگونه می‌شود یک مدیر فرهنگی و هنری در سطوح بالا بتواند به گونه‌ای عمل کند که توقع تمامی دولت‌ها را به‌رغم اختلاف نظرهای عمیق برآورده سازد؟ نمی‌دانم چرا هر زمان این پرسش در ذهن نگارنده شکل می‌گیرد ناخودآگاه قصه بی‌ارتباط وزیری که خود را نوکر پادشاه می‌دانست نه نوکر بادمجان، نیز به ذهن نگارنده متبادر می‌شود.

ششم) آنچه در پایان باید به آن اشاره داشت آنکه براساس آموزه‌های دینی، تجربه‌های تاریخی و حتی دستاوردهای علمی، گذشته چراغ راه آینده است؛ به این معنا که انسان دانا با استفاده از تجربه‌های گذشته، آینده خود را طراحی و ساماندهی می‌کند نه این که خواستار تکرار تاریخ و تحقق ساختن 'خانه‌ای روی آب' برای مردم باشد. به نظر می‌رسد چنانچه دولت یازدهم با همین بضاعت موجود بخواهد فرهنگ و هنر کشور را هدایت کند، باید منتظر ایجاد شرایطی مشابه با وضعیت دولت‌های اصلاحات و سازندگی در عرصه فرهنگ و هنر کشور باشیم چرا که دوستان مسئول در وزارت ارشاد پیش از این توان و بضاعت خود را نشان داده‌اند. به عقیده نگارنده چنانچه وزیر محترم ارشاد تغییر اساسی در نوع نگاه و انتخاب کارگزاران فرهنگی و هنری خود نکند، چیزی جز شکست و بدنامی در انتظار ایشان نخواهد بود. یادمان نرود که رفتارهای جناحی و یارکشی‌های گروهی در برخی موسسات فرهنگی و هنری وابسته به وزارت ارشاد در سال‌های اصلاحات و سازندگی چگونه هنرمندان فرهیخته را نسبت به حکومت بدبین و گاه ناامید کرده بود.

 مهرداد بهمنی
منبع:فارس

پایگاه خبری انصارحزب الله - سال گذشته تقریبا از همین روزها بود که اعتراض ها به فیلم سینمایی «نوح» شدت گرفت. فیلم سینمایی «نوح» ساخته دارن آرونوفسکی با بازی راسل کرو در نقش حضرت نوح، یک اثر هالیودی است که اکران این اثر سینمایی در دنیا به دلیل تحریف داستان پیامبری حضرت نوح(ع) اعتراض بسیاری از پیروان ادیان ابراهیمی را برانگیخت.

فیلم «نوح» با الهام از روایت کتاب مقدس از حضرت نوح (ع) و کشتی او ساخته شده، به خاطر مغایرت با قوانین اسلامی درمورد نشان دادن چهره پیامبران، مورد انتقاد تعدادی از کشورها در خاورمیانه قرار گرفت.



هیئت‌های سانسور در قطر، بحرین و امارات متحده عربی به شرکت پارامونت اعلام کردند به فیلم «نوح» اجازه اکران نمی‌دهند. مصر، اردن و کویت هم تصمیم مشابه‌ای اتخاذ کردند.

در مصر، موسسه الازهر که یک مرکز و مرجع دینی برای مسلمانان سنی است، با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن فیلم پارامونت، خواهان ممنوعیت نمایش «نوح» در این کشور شد.

مرکز اسلامی الازهر مخالفت خود را با تخریب سینماهای مصر در واکنش به اکران فیلم حضرت نوح(ع) که در آن چهره نوح(ع) به نمایش درآمده است، اعلام کرد و به دنبال مخالفت الازهر با نمایش فیلم حضرت نوح(ع)، سه کشور بحرین، قطر و امارات متحده عربی نیز از ممنوعیت پخش این فیلم در سینماها خبر دادند .

از آن پس اندونزی نیز به چند کشور خاورمیانه پیوست که نمایش فیلم «نوح» به کارگردانی دارن آرونوفسکی را به خاطر تخطی از قوانین اسلامی ممنوع اعلام کردندبعد هم چین و ...

و حالا بامزه اینجاست که نام این فیلم هفته گذشته در لیست اکران‌های گروه هنروتجربه قرار گرفت.گروهی که بنا بود با شرایط و ضوابطی امکان نمایش فیلم‌های هنری و ساخت کارگردانان جوان و ...را فراهم کند( درباره هنروتجربه به‌زودی مطلب مفصل و کاملی در مشرق منتشرخواهدشد)

اگرچه این تصمیم، بعد از انتشار مورد انتقاد اهالی رسانه ها قرار گرفت و نمایش آن منتفی شد؛ اما با این اوصاف و با نگاه به مسیری که هنروتجربه می‌پیماید شاید از حالا باید نگران اکران فیلم «مهاجرت: خدایان و پادشاهان« در گروه هنر و تجربه بود. فیلمی که مورد انتقاد کشورهای مختلفی قرار گرفته است.



«مهاجرت: خدایان و پادشاهان»، نام فیلم جدید هالیوودی به کارگردانی «ریدلی اسکات» است. این فیلم داستان زندگی حضرت موسی و مهاجرت قوم یهود را روایت می‌کند. روایتی که این‌بار مسلمانان را به خشم آورده است، آنچنان‌که تاکنون دو کشور مراکش و مصر، نمایش فیلم را ممنوع کرده‌اند.

بنا به ادعای مقامات سینمایی این دو کشور بخش اعظمی از این فیلم بالاخص زندگی حضرت موسی تحریف شده است. در بخشی از این انتقادات آمده است که در این فیلم ادعا می‌شود که حضرت موسی و یهودیان اهرام ثلاثه را می‌سازند، در حالی‌که این مسئله به هیچ عنوان صحت ندارد.



هنر و تجربه و یک کار عجیب

هنر و تجربه این روزها کارهای عجیب و غریبی میکند و بدعتهای تلخی را پایه میگذارد.یکی همین گنجاندن فیلم نوح در لیست اکران و عوض کردنش.دیگری اتفاقات پیش آمده برای خانه پدری و یکی...

هنر و تجربه در مورد فیلم«خانه پدری»هم سیاست غریبی اتخاذ کرد. به اینصورت که وقتی دید اعتراضات نسبت به اکران فیلم بالاگرفته است در حرکتی عجیب ۴ روز پیش از زمان اعلام شده فیلم را اکران کرد.اکرانی که احتمالا به دلیل غیرقانونمند بودنش به سرعت و پس از یک روز متوقف شد. اتفاقی که اگر باب شود از این پس سنگ روی سنگ بند نمیشود و هر مدیری میتواند هر فیلمی را هروقت که صلاح بداند اکران کند.. و این یعنی فاجعه...فاجعه‌ای که پیش از وقوع باید مورد آسیب شناسی و ریشه یابی قرارگیرد و برای همیشه مانع از تکرارش شد.

شاید با رویه‌ای که هنر و تجربه و جناب علم‌الهدی درپیش گرفته‌اند،سال آینده همین روزها نام فیلم «مهاجرت: خدایان و پادشاهان» در برنامه اکران هنر و تجربه قرار گرفت. کسی چه می‌داند؟


منبع:مشرق

پایگاه خبری انصارحزب الله: «پدر سوخته» واژه اي است كه فرهنگ دهخدا آن را مصداق کسی (پدری) مي داند که «سوخته» شده باشد ، ولی این سوختگی از آتش یا گرما نیست، بلکه سوخته به معني باخته یا بازنده در یک بازی یا یک مبارزه است.

ما در ابتداي اين نوشتار واژه «پدر سوخته» را معني كرديم چون گزارش پيش رو يكي از مصاديق عيني براي درك مفهوم «پدر سوختگي» است. از طرفي در همين ابتدا سنگ خود را با جماعت «پدر سوخته» واكنديم تا فردا نگويند «يالثارات» به ما فحاشي كرد.

همچنين يك فرض سوم هم براي ما مطرح بود و آن اينكه شايد عده اي ندانند كه تا چه اندازه «پدرسوخته» هستند و لذا با آگاهي از تعريف «پدر سوختگي» و مصاديق آن «شير فهم» شده ، شاید به اصلاح روي آورده و آب توبه بر فرق مبارك ريزند.
خب! القصه ...

سوراخ در سوراخ

۱- ماجرا از آنجا آغاز شد كه هشتم شهريور ماه سال جاري ، رئیس پلیس اماکن ناجا اعلام كرد كه براساس قانون اشتغال و تردد زنان در قهوه خانه‌ها ممنوع است و چون کافی شاپ ها هم ذيل همين قانون قرار مي گيرند لذا اشتغال زنان در «كافي شاپ» نيز ممنوع است. اعلام اين خبر در حكم «ثلمه اي» (سوراخ) بر تارك ليبرال مسلكان و كاروان رسانه اي آنان بود كه در صدد پر كردن آن برآمدند تا مبادا پاي زنان از اين «سوراخ هاي تنگ و تاريك و مرموز» بريده شود.

«كافي شاپ» را از آن جهت «سوارخ تنگ و تاريك و مرموز» ناميديم كه روزنامه «اعتماد» در ستون «پيدا و پنهان» خود در روز سوم آذر ۱۳۸۸ يعني همان روزهاي جولان فتنه گران ، خبر از دستگيري ۶ جرثومه فتنه چي در روز ۲۸ آبان همان سال در يكي از كافي شاپ هاي تهران داده بود كه ظاهرا گعده اي ضد امنيتي گرفته بودند.

اما همين روزنامه كه يد طولايي در سوژه سازي براي ضد انقلاب دارد روز پنجم مهر ماه سال جاري نيز با انتشار گزارشي درباره پلمپ «سوراخ هاي تنگ و تاريك و مرموز» در لواسان جريان ساز شد.

اعتماد در مطلع گزارش خود كه از سوي ساير «پدرسوخته ها» گرته برداري شده بود نوشته بود: «مدت دو هفته مي‌شود كه به گفته كسبه اين شهر ون‌هاي پليس هر شب اقدام به پلمپ رستوران‌ها و كافه‌ها مي‌كنند. بيشتر اين اخطار‌ها يا پلمپ‌ها به كافه‌هاي اين شهر است و با دلايلي از جمله بدحجابي ، سد معبر و فساد اين مغازه‌ها بسته مي‌شوند. وارد لواسان كه شويد از ابتدا تا انتهاي آن شبيه بلواري است كه در دو طرف اين بلوار مغازه‌هاي مختلفي وجود دارد اما بيشتر اين اتفاق‌‌ها در انتهاي لواسان رخ مي‌دهد ، البته مغازه‌هايي كه براي افراد مشهوري از قشر ورزشكار يا هنرمند است از خطر پلمپ در امان است و به گفته خودشان تا امروز براي آنها مشكلي به وجود نيامده است. «اعتماد» در گفت‌وگو با معاونت اجتماعي ناجا ماجرا را از آنها جويا شد كه آنها تاكنون پاسخي به ما ندادند.»

و بر اين اساس مي توان گفت كه پروژه «سوراخ بر سوراخ» براي جبران باخت (پدرسوختگي) از سوي طيف «پدر سوخته» در دستور كار قرار گرفت كه تيتر «زنجيره اي» آن عبارت بود از: «پلمپ زنجیره‌ای کافه‌های لواسان»

«پدرسوخته بازي» ، «اعتماد» در حالي بود كه خبرگزاری «آسوشیتدپرس» در گزارشي كه ۲۴ اسفند سال۹۲ منتشر نموده بود یکی از ویژگی‌های کافه‌ها و کافی شاپ‌های تهران را حضور شانه به شانه و صمیمانه! دختران و پسران در کنار یکدیگر عنوان کرده و از استعمال سیگارهای آمریکایی و پخش موسیقی‌های غربی و استفاده از تصاویر و نمادهای غربی در کافه‌های تهران ابراز تعجب نموده و نوشته بود:«اکثر مشتریان کافه‌های تهران، حامیان روحانی هستند.»

«آسوشیتدپرس» ، همچنين نوشته بود كه طی دو سال گذشته تعداد کافی شاپ‌ها در ایران به طور قارچ‌گونه رشد کرده است. خبرنگار اين خبرگزاري هم‌چنین در گفتگويي با دختران و پسران حاضر در این کافه ها از قول آنان علت حضور در این مکان‌ها را آزادی موجود در آنجا برای استعمال سیگار و ارتباط با جنس مخالف عنوان كرده بود و برهمين اساس در پایان گزارش خود مهم‌ترین عامل رشد کافی شاپ‌ها در تهران را آزادی موجود در آنها نسبت به روابط پسر- دختری دانسته بود.

كافه‌دارهاي پدرسوخته

۲- اما وظيفه پيشين در دور جديد اقدامات «پدرسوخته مابانه» از سوي روزنامه شهروند در روز اول آذر ماه سال جاري آغاز شد. اين روزنامه با انتشارگزارشي كه دستمايه طيف متبوعش قرار گرفته بود با اشاره به اتفاقات هفته ماقبل آن نوشته بود: «هفته‌ای که گذشت برای کافه‌نشینهای تهرانی ، هفته خوبی نبود؛ تعداد زیادی از آنها در هفته گذشته، بنا به عادتشان به کافه همیشگی‌شان رفتند اما در آن را بسته دیدند و پلمپ. آنطور که صاحبان چند کافه به «شهروند» می‌گویند در هفته گذشته ٢٦ کافه در تهران پلمپ شده است.»

اين روزنامه به نقل از كافه نشين ها نوشته بود: «آنها می‌گویند این بی‌سابقه‌ترین موج پلمپ کافه‌ها در تهران است. محمد ، صاحب یک کافه در خیابان کریمخان به «شهروند» می‌گوید شنبه هفته گذشته ماموران پلیس اماکن به کافه تحت مدیریت او مراجعه کرده و گفته‌اند که به دلیل «رعایت نکردن بعضی شئونات» کافه آنها پلمپ می‌شود: «کافه ما یک‌سال و دو ماه است که افتتاح شده و تا به حال هیچ تذکری به ما داده نشده بود اما شنبه هفته گذشته از پلیس اماکن فاتب مرکزی به کافه ما آمدند و گفتند که کافه‌مان پلمپ می‌شود.»

شهروند درضجه و مويه خود براي كافه نشين ها در ادامه نوشته بود:«این نخستین‌بار نیست که پلمپ کافه‌ها و حتی قهوه‌خانه‌ها در تهران خبرساز می‌شود ولی این بار به نظر می‌رسد کافه‌هایی در تهران پلمپ شده‌اند که جزو معروفترین و پرمشتری‌ترین کافه‌ها در تهران بوده‌اند. کافه‌های «گندم ، مون ، لورکا، کیوسک ، آوانسن ، هیچ و ...» جزو این کافه‌ها بوده‌اند.»

در ادامه اجراي پروژه پدرسوخته بازي ، صاحب یکی دیگر از کافه‌های پلمپ‌شده به «شهروند» می‌گوید: «سه‌شنبه هفته گذشته ماموران پلیس اماکن حکم پلمپ کافه‌مان را آوردند.هر چند قبلا هم ما تذکراتی را از پلیس اماکن گرفته بودیم اما این بار گفتند که باید کافه پلمپ شود. من شخصا آمار ٢٦ کافه را از همکارانم شنیده‌ام که پلمپ شده‌اند.» شهروند در ادامه به نقل از اين «كافه دار پدرسوخته» مي نويسد: «او هم رعایت نکردن حجاب ، کشیدن سیگار و کنار هم نشستن دختران و پسران را از دلایل پلمپ کافه تحت مدیریتش اعلام می‌کند. پلمپ گسترده کافه‌های تهران درحالی اتفاق می‌افتد که همین دوماه پیش، پلمپ بیش از١٠ کافه و قهوه‌خانه در لواسان هم خبرساز شد.»

«پدرسوخته‌بازي» رسانه‌اي

۳- البته فاز سوم پدرسوختگي كه پس از آتش تهيه شهروند آغاز شد عبارت است از ارائه تحليل و ساخت وصله براي سوراخ ايجاد شده از سوي ناجا.

در اين رابطه نوشتار «ابطحی» ، همان فتنه چي سابق كه مدتهاست به لطف رافت اسلامي ، «ول» مي گردد در صفحه فیسبوکش ، دستمايه رسانه‌هاي طيف «پدرسوخته» شد. او در نوشتار كوتاهي با عنوان «چرا حمله به کافی شاپ؟» نوشته است: «حمله به کافی شاپ ها، نتیجه اش کشانده شدن آدم ها به مکان های خلوت تر است. فوق فوقش ،کافی شاپ ها جای حرف است و گفتگو و دود سیگار و قهوه. حکومتی که واقعا بخواهد به نسل جوانش برای صیانت اخلاقی کمک کند ، باید حمایت همه جانبه از مراکزی مثل کافی شاپ ها کند تا راه رسیدن به مکان های خلوت و بی ضابطه ناهموار باشد. نا امن کردن محیط های گفتگویی و حمله به کافی شاپ ها،‌ که این روزها در تهران اتفاق افتاد، واقعا به نفع اخلاق نیست. به مردممان حرمت بگذاریم. به جوانانمان رحم کنیم ...»

- بر اين اساس پايگاه اطلاع رساني روزنامه «بهار» كه فعلا براي چندمين بار پياپي در توقيف به سر مي برد با استناد به اباطيل ابطحي نوشته است:«در تاييد اين سخن (منظور همان نوشتار ابطحي است) ، بايد افزود: بسياري از اقدامات در حال انجام در كشور و تازه‌ترين آن يعني بستن کافی شاپ‌ها، نشان دهنده‌ مبارزه‌اي فراگير با پست مدرنیته است. شرایط پست مدرن همه چیز را زیر سوال می‌برد ؛ تمامی ساختارها ، ارزشها ، قوانین ، و به طور خلاصه – چنانکه مارشال برمن می آموزد- تمامی آنچه سخت و استوار است. دستور مبارزه و سرمایه گذاری برای آن ، ممکن است مظاهر پست مدرنیسم را از بین ببرد ، در جامعه مظاهر مدنیت کاهش یابد و جایی برای همنشینی و رد و بدل کردن افکار و ایده ها نباشد ، افراد نتوانند از بی ساختاری به لزوم ساختار برسند ، و به طور خلاصه تکثر جای خود را بدهد به تعریف شدن در ساختارهای خاص مورد تایید گفتمان غالب ، ولی حقیقت آن است که تمامی ساختارهای سخت و استوار مدتهاست که برای بسیاری زیر سوال رفته و رد شده است و برای بسیاری دیگر به لرزش در آمده است و این روند ادامه نیز خواهد یافت.

حال سوال اینجاست که پیامد نپذیرفتن این حقایق برای جامعه ما چیست. گمان می رود پیامد آن از سالیان پیش آغاز شده است و در صورت عدم تسلیم گفتمان غالب در برابر واقعیات ، ادامه نیز خواهد یافت.

- خب ! «پدرسوخته» به اين «پررويي» هم نوبر است! البته اين صراحت خودش نوعي حسن است. پايگاه خبري اين روزنامه توقيفي ديگر با چه زباني بايد بگويد پلمپ كافي شاپ ها يعني بستن سوراخ هايي كه در حال به چالش كشيدن ارزش ها و قوانين استوار حاكم بر جامعه است. اين عضو جامعه «پدر سوخته» چطور بايد پدرسوختگي خود را در فتنه ۸۸ فرياد بزند؟ در حالي كه نوشته: «حقیقت آن است که تمامی ساختارهای سخت و استوار مدتهاست که برای بسیاری زیر سوال رفته و رد شده است و برای بسیاری دیگر به لرزش در آمده است و این روند ادامه نیز خواهد یافت.»

لزوم تمشيت پدرسوخته‌ها

به نظر مي رسد وقت نتيجه گيري و ارائه راهكار است!

۱- پليس اماكن براساس وظيفه قانوني خود ، برخي كافه‌ها را به دليل تخلف كه عبارت بوده از اشاعه فسق ، پلمپ كرده است.

۲- حاميان اشاعه فسق طبق معمول از يك رخداد كه براساس اجراي وظايف ذاتي نيروي انتظامي حادث شده يك جريان ساخته و روي آن سوار شدند تا به روند اشاعه فسق كمك كنند.

۳- همين طيف در قضيه اسيد پاشي ، نقش تعيين كننده و جريان ساز داشتند. آنان قصد داشتند از آن پديده از يك سو به عنوان دست آويزي براي متوقف كردن گروههاي امر به معروف و نهي از منكر استفاده كنند و از سوي ديگر روند تصويب طرح حمايت از آمران به معروف را تحت تاثير قرار دهند كه با ورود تشر گونه رئيس محترمقوه قضائيه «لال» شدند.

۴- حالا هم همان روند در قبال مسئله ديگري آغاز شده ، با اين تفاوت كه مورد پيشين ، طرف حساب جريان رسانه اي پدرسوخته، دستگاه قضائي بود و حالا ناجا.

راهكارها:

الف- به نظر مي رسد براي پايان دادن به پدرسوختگي يك جريان خاص ، رياست محترم قوه قضائيه بايد باز هم به مسئله ورود پيدا كنند چون بالاخره خداي ناكرده ، ناجا ضابط همين قوه است و احتمالا مامور وزارت خارجه يا شهرداري نيست! كما اينكه ايت الله آملي لاريجاني در تعيين حدود و ثغور و خط قرمزهاي هسته اي سخنان درخورد توجهي ادا فرموده اند.پس ضرر ندارد اين بار هم در حمايت از ضابط دستگاه خود ، توپ و تشري به جريان پدرسوخته رسانه اي بزنند.

ب- هرچند به نظر مي رسد راه صواب اين باشد كه جريان ساز اصلي را به اتاق تمشيت احضار كنند تا تفحصي صورت گيرد. چون ممكن است اساسا ساخت جريان پدرسوخته بازي ، يك پروژه امنيتي باشد. كما اينكه به نظر مي رسد در مورد مسئله اسيد پاشي هم اگر مامورين اطلاعاتي سروقت ايسنا يا خبرنگار آن به عنوان رسانه جريان ساز اصلي مي رفتند و زحمت يك بازجويي كارشناسي را مي كشيدند احتمالا به سرنخ هاي مهمي دست مي يافتند. كه البته هنوز هم در اين رابطه دير نشده و باب كشف باز است.

ج- اساسا «پدرسوخته بازي» رويه اي است كه هرگاه حزب الله يا نهادهاي حكومتي اراده اي براي برخورد با منكرات يا هر تحرك معاند با ارزشهاي اسلامي و انقلابي به خرج مي دهند مي دهند آغاز مي شود. لذا به نظر مي رسد بايد با شناسايي بازيگران اين پروژه «پدرشان را درآورد» تا دست از پدرسوخته بازي بردارند.

در چرايي كاربرد اين واژه نيز بايد گفت بر اساس تعريف فرهنگ دهخدا ، فلسفه «پدر درآوردن» اين است كه در مصر باستان اگر کسی از کسی پولی وام می‌گرفت و بدهکار می‌شد ضمانت بدهی، جسد مومیایی پدرش بود و اگر نمی‌پرداخت طلبکار حق داشت مومیایی پدر را از تابوت درآورد و بسوزاند. به همين دليل ما هم پيشنهاد مي كنيم قوه‌قضائیه براي پايان دادن به فرايند «پدر سوختگي» چنين كند و پدر اين جريان را از گور درآورد تا درس عبرتي باشد براي سايرين.

پایگاه خبری انصارحزب الله: حدود ۵ سال از فتنه براندازانه سال ۸۸ مي‌گذرد. فتنه‌اي هولناك و بزرگ كه مي‌رفت تا از يك بيماري صعب به حادثه براندازي نظام اسلامي منجر شود و اركان نظام را در معرض تهديد جدي قرار دهد اما نتوانست. فتنه‌اي تا آن اندازه عظيم كه حتي خواص دلسوز كشور عنوان كردند كه از هشت سال دفاع مقدس نيز سخت‌تر بود.

اين فتنه در تمام مختصات خود واضحاتي داشته است كه هر چشم بيننده‌اي و هر عقل محضي به روشني آنها را مي‌بيند و در‌مي‌يابد. در واقع، اين خصلت‌ها غير قابل انكار هستند و پيرامون اثبات آنها حتي نياز به ارائه اسناد و مدارك ثقيل هم نيست.

و يكي از اين خصلت‌ها نيز شكل‌گيري و راهبري اين فتنه عظيم در «دامان اصلاح‌طلبان» بود. طيفي سياسي كه از دوم خرداد سال ۷۶ بروز رسمي‌تري در سپهر سياست كشور يافتند. آنها تا قبل از سال ۷۶ بيشتر با عنوان چپ‌ها شناخته مي‌شدند.

اعضاي جرياني كه البته خود مدعي نام «خط امام» بودند اما پس از رسميت يافتن در سال ۷۶، در مقابل حمله به شخص امام(ره) در جمله مشهور اكبر گنجي كه گفت: «او(امام) به هر حال یک روزی به موزه خواهد رفت و هیچکس نمی‌تواند جلوگیری کند» سكوت كردند و اين سكوت تا همين اواخر كه عيسي سحرخيز از مقامات دولت اصلاحات به يك سايت ضد انقلاب گفته است:‌«خیلی‌از اصلاح‌طلبان هم بر خلاف اول انقلاب دیگر علاقه‌ای به آقای خمینی ندارند» همچنان ادامه دارد!

«فتنه ۸۸» نيز يكي از فرازهاي زندگي سياسي اصلاح‌طلبان است. فرازي كه البته مثل منصه‌هاي قبلي نمي‌تواند دچار نسيان شود و همچنين اصلاح‌طلبان را بصورت عيني‌تري در معرض بدبيني‌نظام اسلامي قرار داده است.

بدبيني‌هايي تا آن اندازه بزرگ و البته اصولي كه حتي محمد خاتمي نيز در ديداري كه چند هفته قبل با تني چند از اصلاح‌طلبان برگزار كرد آنرا مورد اشاره قرار داد و مؤكداً از اين گفت كه اصلاح‌طلبان بايد اين بدبيني‌ها را حذف كنند.

۵ سال تلاش غير قابل قبول براي حذف بدبيني‌هاي نظام

اما پس از فتنه سال ۸۸ كه از همان روزهاي نخست خود و حتي بر اساس نظر برخي تحليلگران، از يكسال مانده به انتخابات خرداد سال ۸۸ نيز خارجي بودن، جعلي بودن و توطئه بودن آن براي همه مشخص شده بود؛ جريان اصلاحات و چهره‌هاي شهير اين جريان تلاش كردند تا با رويكردهايي بطیئ و غير ملموس و با بروز رفتارهايي كه در ظاهر عذرخواهي نبودند اما در معنا مي‌توانستند عذرخواهي هم تلقي شوند؛ به سپهر رسمي سياست كشور بازگردند.

تلاشي كه البته طي ۵ سال گذشته ناكام مانده است و اگرچه طي ماه‌ها و هفته‌هاي اخير رويكرد سریع‌تر و وسيع‌تري به خود گرفته است اما همچنان بيشتر به يك عذرخواهي فتنه‌گرانه شبيه است تا به يك «توبه نصوح» و عذرخواهي واقعي.

اصلاحات: تقلّب نشد

يكي از مشهورترين و جالب‌ترين اين تلاش‌ها نيز فايل صوتي منتشر شده از محمد خاتمي ليدر جريان اصلاحات است كه چند سال قبل در جلسه‌اي سياسي گفته بود: «من نمي‌گويم تقلّب شد»!

صحبتي كه اگرچه بسيار تا بسيار مهم ارزيابي مي‌شد اما همه مي‌دانستند كه بوي عذرخواهي واقعي از آن استشمام نمي‌شود و قابليت اين را ندارد كه خبط و خطاهاي خاتمي در فتنه سال ۸۸ به واسطه آن بخشيده شود.

جمله مشهور ديگري كه در همين رابطه بيان شد، صحبت‌هاي سعيد حجاريان مشهور به تئوريسين جريان اصلاحات بود كه در گفت‌وگو با يك خبرگزاري پيرامون نظرش درباره امكان بروز تقلّب در نتايج انتخابات سال ۸۸ گفته بود:« به‌نظر من واقعه‌ای اتفاق افتاده است که اسم آن «تدلیس سیستماتیک» است. در توضیح تدلیس باید بگویم که مثلاً اگر شما سه سال در شهرداری به مردم پول بدهید، بعد هم چهار سال در دولت به مردم سیب‌زمینی و یارانه و پول یامفت بدهید و رأی بخرید، تدلیس سیستماتیک است. درست است؟»
حرف حجاريان البته به دو دليل درست نبود.

دليل اول آنكه دعواي سال ۸۸ بر سر وجود يا عدم چيزي به نام «تقلّب» بود. و اگر اصلاح‌طلبان في‌الواقع منكر وجود آن و معتقد به وجود چيزي مثل «تدليس سيستماتيك» (كلاهبرداري ساختاري)! بوده‌اند پس چرا همين مسئله را در سال ۸۸ به افكار عمومي نگفتند؟!

و دليل دوم آنكه سيب زميني دادن و يارانه دادن دولت احمدي نژاد (فرض بر صحت) اگر عملي براي رأي آوردن است؛ پس لابد اعمالي مثل جلوگيري از اعمال طرح لازم هدفمندي يارانه‌ها در دولت اصلاحات نيز كه به نوعي مانع از افزايش اصولي قيمت برخي كالاها در كشور مي‌شد نيز تدلّسي به مراتب بدتر و كثيف‌تر از دادن سيب‌زميني بود!

اما از اين احتجاج‌ها كه بگذريم؛ سخن حجاريان يك معناي بزرگ با خود داشت و آن اينكه اصلاح‌طلبان عليرغم اينكه در سال ۸۸ به مردم درباره تقلب دروغ گفتند اما هم‌اكنون صريحاً اذعان دارند كه به وجود چيزي به نام تقلّب تأثيرگذار در انتخابات سال ۸۸ معتقد نبوده‌اند.

جالب آنكه پس از همين صحبت‌هاي حجاريان بود كه محمدرضا خاتمي، برادر محمد خاتمي به صحنه آمد و در اظهار نظري مضحك از اين گفت كه تدلیس بدتر از تقلب است!
اما در واقع او هم حاضر نشد به اين سؤال پاسخ بدهد كه اگر اصلاح‌طلبان واقعاً معتقد بوده‌اند تقلبي در كار نبوده و هرچه بوده تدليس و تدلّس بوده است پس چرا همين واقعيت را در سال ۸۸ به افكار عمومي نگفتند تا اين همه هزينه به مردم، بيت‌المال و امنيت كشور تحميل نشود؟!

ما نبوديم كه گفتيم: «نه غزه نه لبنان»

اعتراف بعدي اصلاح‌طلبان كه منشأ جنجال‌ها و البته تعجب فراواني هم شد؛ اظهار نظري بود كه سيدهادي خامنه‌اي، از چهره‌هاي اصلاح‌طلب درباره شعار معروف فتنه‌گران در سال ۸۸ يعني «نه غزه نه لبنان...» بر زبان راند.

او در يك مراسم سخنراني در ماه رمضان گذشته در اين‌باره گفته بود: ‌عده‌ای گفتند فلان جریان وابسته به اصلاحات شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» سر داده است. این یک دروغ شاخدار است زیرا هیچ‌کس از وابستگان به اصلاحات و کسانی که به مردم و انقلاب ایمان دارند، چنین عقیده‌ای ندارند.

اين صحبت خامنه‌اي نيز اگرچه يك اعتراف بزرگ نسبت به يكي از اصلي‌ترين شعارهاي فتنه‌گران در سال ۸۸ بود اما ادامه آن مبني بر اينكه هيچ‌كس از اصلاح‌طلبان به اين شعار اعتقادي ندارد چندان درست به نظر نمي‌رسيد.

زيرا همه مي‌دانند تنها جريان داخلي كه با ايما و اشاره و حتي گاهي صريحاً مخالف سياست‌هاي نظام اسلامي در حمايت از حزب‌الله، حمايت تسليحاتي از حماس در فلسطين و حمايت از محور مقاومت در منطقه است؛ اصلاح‌طلبان هستند!

جرياني كه مسئله «صدور انقلاب» را صرفاً منحصر به تسخير قلوب! مي‌داند و بر همين اساس نه تنها در سال ۸۸ علناً نشان داد انتقادات جدي نسبت به جمهوري اسلامي ايران در بحث حمايت از غزه و حزب‌الله دارد بلكه در ماجراي سوريه نيز صريحاً از سياست‌هاي ايران و حزب‌الله در قبال حضور تسليحاتي و نظامي در سوريه انتقاد كرد و خواستار تمام شدن آن بود.

خاتمي ۵ سال پس از ۸۸: مدافع نظام هستيم و برانداز نيستيم!

اعتراف پرجنجال بعدي كه البته در روزهاي اخير هم بيان شد، جملاتي بود كه محمد خاتمي، رئيس دولت اصلاحات در ديدار با اعضاي چند تشكل دانشجويي پيرامون مخالفت اصلاح‌طلبان با براندازي و مدافع بودن اصلاح‌طلبان نسبت به نظام اسلامي! مطرح كرد.

او در بخشي از اين ديدار گفته بود:‌«اصلاح‌طلبان بارها گفته‌اند با براندازی و براندازان مخالفند. براندازان جایی در میان جامعه ندارند. ما این کشور و نظام و پیشرفت آن را می‌خواهیم و همه در چارچوب این قانون اساسی حرکت می‌کنیم. ممکن است نقد به قانون اساسی هم مطرح باشد اما مبنای حرکت در جامعه قانون اساسی است و قانون اساسی ظرف یکبار مصرف نیست که دور بیندازیم»

خاتمي همچنين گفته بود:‌«این ما هستیم که مدافع نظام هستیم؛ ما مدافع ارزش‌های نظام و مدافع حرکت در چارچوب قانون اساسی هستیم»

صحبت‌هاي خاتمي اگرچه كادوپيچي قشنگي دارد و در ظاهر هم بايد در مانيفست تمام طيف‌هاي سياسي حاضر در ايران بعنوان يك عنصر مؤكد آن را يافت اما اين حرف‌ها وقتي به سابقه اصلاح‌طلبان بويژه در دو فتنه سال ۷۸ و سال ۸۸ توجه شود، خبر از يك تناقض آشكار مي‌دهد.

تناقضي آشكار كه هرگز نمي‌تواند مدعاي مخالفت با براندازي و دفاع از نظام را با ادعاي تقلب در سال ۸۸، فراخواندن اغتشاشگران به مقاومت، تأكيد بر عذرخواهي نظام از فتنه‌گران و طرح علي‌الدوام ضرورت آزادي سران فتنه از حصر! جمع كند.

اين در حالي است كه يكي بارزترين عرصه‌هايي كه در سال ۸۸ توسط اصلاح‌طلبان و اغتشاشگران مورد هجوم و خدشه قرار گرفت و نسبت به آن بي‌اعتنايي شد نيز قانون اساسي و اصول مصرّح آن بود.

و جالب آنكه در تمام اين قضايا، ردّ پاي شخص محمد خاتمي بعنوان ليدر جريان اصلاحات ديده مي‌شود.

پورنجاتي: خشونت‌هاي سال ۸۸ ربطي به اصلاح‌طلبان نداشت!

احمد پورنجاتي، از فعالان اصلاح‌طلب نيز چند وقت قبل در حاشيه يك مراسم ختم، بُعد ديگري از حضور و نقش اصلاح‌طلبان در فتنه سال ۸۸ را منكر شد و با گفتاري كه بيشتر به يك عذرخواهي فتنه‌گرانه شبيه بود تا به يك عذرخواهي واقعي، درباره اغتشاشات سال ۸۸ و نقش اصلاح‌طلبان گفت: « کدام اصلاح‌طلبی رفته و سنگ به شیشه زده است... بسیاری از آنها (اصلاح‌طلبان) اصلاً حضور نداشته‌اند. خشونت بوده است ولی این خشونت توسط جریانی بوده (نه اصلاح‌طلبان)»!

به گزارش يالثارات، صحبت‌هاي پورنجاتي از اين حيث كه اصل ماجراي اغتشاش و حضور خياباني براي اعتراض را نفي و انكار كرد بسيار محل توجه بود اما اتفاق بد و عذرخواهي غير واقعي آن بود كه وي نقش اصلاح‌طلبان را در اين اعتراضات و اغتشاشات منكر شد.

في‌الواقع همه مي‌دانستند كه جداي از آنكه تني چند از اصلاح‌طلبان مبرّز در اعتراضات خياباني سال ۸۸ نيز حضور داشتند؛ بحث تشويق و تشجيعي كه آنها نسبت به حضور اغتشاشگران و معترضين در كف خيابان‌ها بعمل آوردند، امري غير قابل انكار است.

وانگهي در برخي زيارات ديني ما و از جمله در زيارت حضرت عباس(ع) اين فراز وجود دارد كه «قتل الله امة قتلکم بالایدی و الاَلسُن» (خدا بکشد امتی که کشتند شما را با دست‌ها و زبان‌هایشان)

و صد البته پورنجاتي به اين سؤال پاسخ نداد كه آيا در ادامه انكار مطلوب اغتشاش و اعتراض خياباني آيا منكر نقش مبرهن «تشويق و سكوت اصلاح‌طلبان در اغتشاشات سال ۸۸» نيز هست يا خير؟!

مرعشي: اگر اشتباه كرده‌ايم بايد اعتراف كنيم

جرياني كه فتنه سال ۸۸ در دامان آن شكل گرفته است، اگر ۵ سال بعد از گزينه عذرخواهي و ضرورت حذف بدبيني‌هاي نظام سخن بگويد؛ اين امر چه معنايي مي‌تواند داشته باشد؟!

صد البته هر ذهن عاقلي بوي عذرخواهي را از اين رفتار استشمام مي‌كند اما مناقشه آنجاست كه اين عذرخواهي نبايد مزوّرانه و از سر فتنه‌گري به نظر برسد بلكه بايد به‌گونه‌اي باشد كه برخي اتفاقات قابل اصلاح را ترميم كند و واقع‌گرايي و اِنابه آن قابل مشاهده باشد.

حسين مرعشي، چهره مبرّز ديگري از ميان اصلاح‌طلبان بود كه ۵ سال پس از وقوع فتنه به صحنه آمد و از «عذرخواهي» گفت.

مرعشي اخيراً در اين زمينه به يك خبرگزاري اظهار كرده بود:‌ « باید پاسخگوی افکار عمومی باشیم. اگر جایی هم اشتباه کردیم، بگوییم که اشتباه کردیم... در زندگی سیاسی ما چند بار این اتفاق پیش آمده که بابت اشتباهات‌مان عذر خواهی کردیم. حضرت امام (ره) رهبری بود که برای مردم در هاله‌ای از تقدس قرار داشت اما ایشان نیز اشتباه‌شان را می پذیرفتند و با مردم صحبت می‌کردند... فتنه‌آقای احمدی‌نژاد، ایجاد نوعی نقار بین احزاب اصلاح‌طلب و مسئولان ارشد نظام بود! ما تجربه انتخابات ۹۲ را داریم که اگر دغدغه‌های رهبری را مدنظر قرار بدهیم در همان محدوده‌ای که نظام اجازه داده به رفع آثار فتنه کمک خواهیم کرد و آن جدایی‌هایی که آقای احمدی‌نژاد ایجاد کرده از بین می‌رود»

به گزارش يالثارات، مرعشي اگرچه سعي كرده است در صحبت‌هاي خود و در سخني كم دليل و پر ضعف، حرف «علي مطهري»، از نمايندگان مجلس مبني بر اينكه احمدي نژاد هم در فتنه دخيل بوده است را تكرار كند! اما پر واضح است كه جان كلام او تأكيد بر عذرخواهي از حوادثي است كه اصلاح‌طلبان عامدانه در سال ۸۸ صورت دادند.
او همچنين در اين صحبت صريحاً اشاره مي‌كند كه به مفهومي به نام «فتنه» اذعان دارد و طرفدار اين تئوري است كه اصلاح‌طلبان بايد در رفع آثار اين فتنه و فتنه‌گري‌ها بكوشند.

به اميد فرارسيدن عذرخواهي واقعي

تمام صحبت‌هاي اشاره شده در بالا، پس از فتنه سال ۸۸ و توسط افرادي از طيف اصلاح‌طلب بيان شده‌اند كه همگي آزاد بوده‌اند.

در بيان اين صحبت‌ها نه خبري از اعتراف هست نه از دادگاه و نه از هيچ چيز ديگري.
اصلاح‌طلبان مذكور، اين صحبت‌ها را آزادانه مطرح كرده‌اند و معناي اين صحبت‌ها نيز اگرچه همچنان از مفهوم «عذرخواهي واقعي» دور و به «عذرخواهي مزوّرانه» نزديك‌تر است اما خبر از بروز يك روشن‌بيني در ميان اصلاح‌طلبان و آنهم در آستانه فرارسيدن «يوم‌الله ۹ دي» مي‌دهد.

روز بزرگي كه به مدد بر زمين ريخته شدن خون پاك عددي از مردم، نيروهاي امنيتي كشور و بسيجيان براي دفاع از نظام در مقابله يك فتنه خانمان‌برانداز فرا رسيد و فتنه و فتنه‌گري را زدود.

اما اين حركت عظيم مردم ايران، نافي ضرورت عذرخواهي واقعي اصلاح‌طلبان از آنچه كه در سال ۸۸ كردند، نيست.

عذرخواهي واقعي و قابل قبولي كه اگرچه معناي آن بوضوح در صحبت‌هاي بالا قابل لمس است اما هنوز پخته نشده و به جايي نرسيده است كه به مصداق آيه ۱۶۰ سوره بقره نزديك باشد.

آيه‌اي پر معنا كه خداوند حكيم در آن مي‌فرمايد: «مگر آنها كه توبه و بازگشت كردند و اعمال بد خود را با اعمال نيك اصلاح نمودند و آنچه را كتمان كرده بودند آشكار ساختند... توبه آنها را مي‌پذيرم كه من توبه‌پذير و مهربانم»

به گزارش يالثارات، آيت‌الله موحدي كرماني، امام جمعه موقت تهران در بخشي از خطبه‌هاي اخير نماز جمعه تهران درباره بحث عذرخواهي و توبه گفت: «به سران داخلی فتنه هم می‌گویم که به مردم، کشور و رهبری ظلم کردید؛ اگر اعتراف به ظلم خود کردید، مردم نجیب‌اند و رهبر آقاست و عذر شما را می‌پذیرد»...

عکس/ دکتر محمود احمدی نژاد در مشهد اردهال